ارزيابي و اولويت‌بندي ريسك‌هاي پروژه‌هاي مكان‌هاي دفن پسماندهاي شهري استان گيلان با استفاده از روش تحليل شبكه ANP، TOPSIS و نرم‌افزار Bow-tie

اغلب تصميم براي انتخاب يك فناوري مناسب در مديريت دفن پسماندهاي شهري يكي از مشكلات اساسي در تحليل تصميم‌گيري چندمعياره است. ارزيابي و اولويت‌بندي ريسك‌ها در پروژه‌هاي مختلف روش منطقي براي تعيين اندازه كمي و كيفي خطرات و بررسي پيامدهاي بالقوه ناشي از حوادث احتمالي برروي افراد، مواد، تجهيزات و محيط پيرامون است. در حقيقت از اين طريق ميزان كارآمدي مدل‌هاي تصميم‌گيري چند معياره مشخص شده و داده‌هاي باارزشي براي تصميم گيري در زمينه مديريت ريسك، شناسايي ريسك، كنترل، بهبود و اصلاح سيستم‌هاي كنترلي و برنامه ريزي براي واكنش به آن‌ها فراهم مي‌شود. علاوه بر اين وابستگي‌هاي دروني و بازخوردهاي قابل توجهي بين ابعاد و معيارهاي مختلف وجود دارد. لذا انجام مطالعات ارزيابي ريسك محيط‌زيستي در جهت شناخت عوامل مخرب و اثرات ناشي از آن‌ها بر محيط، و ارائه راهكار براي كنترل و مديريت صحيح ضروري است. در مطالعه حاضر، با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي دلفي (Delphi)، فرآيند تحليل شبكه (ANP) و با بهره‌گيري از تكنيك TOPSIS اقدام به شناسايي مهم‌ترين ريسك‌هاي پروژه‌هاي مكان‌هاي دفن در فازهاي ساختماني و بهره‌برداري نموده است. نتايج به‌دست‌آمده نشانگر آن است كه در فازهاي ساختماني و بهره‌برداري، بيشترين احتمال وقوع ريسك مربوط به بخش محيط‌زيستي و كمترين ميزان احتمال ريسك مربوط به بخش اقتصادي –اجتماعي و فرهنگي است كه در همين راستا با استفاده از روش پاپيوني راهكارهايي جهت كاهش يا حذف نتايج و وقايع نامطلوب ارائه گرديده است. همچنين، نتايج نشان داد كه الگوي پيشنهادي در ارزيابي ريسك در پروژه‌هاي مكان‌هاي دفن پسماند شهري مؤثر است. نتايج اين تحقيق مفاهيم جديد و معني‌داري را در طراحي و مهندسي محل‌هاي دفن پسماند شهري ارائه مي‌كند.