مطالعه عددي رفتار اتصالات كناري با ورق جانبي در قاب هاي مركب فولادي و بتني

يكي از مهمترين اجزاء در سازه هاي فولادي، اتصالات آن ها مي باشد. يكي از اتصالات فولادي كه در ساليان گذشته پيشنهاد شده است، استفاده از ورق هاي كناري است كه تا حدودي تضمين كننده رفتار خطي چشمه اتصال است زيرا عيوب قلوه كن شدن بال ستون، كرنش هاي پيچيده سه محوره در وجه اتصال بال تير به بال ستون، و ضعف رفتار چشمه اتصال در جان ستون را مرتفع مي سازد. امروزه استفاده از مقاطع مركب پر شده با بتن به صورت گسترده اي در بسياري از سازه ها مورد توجه واقع شده است. از آنجا كه بال تير در سيستم اتصال با ورق كناري به بال ستون متصل نيست، تمام آسيب پذيري ها و عدم قطعيت هاي رفتار ترد اتصالات متداول كه در رفتار جوش نفوذي كامل بال هاي تير به بال ستون نهفته است، از بين مي رود. از اين رو در اين تحقيق بررسي رفتار اتصالات كناري با ورق جانبي در قاب هاي مركب فولادي و بتني بررسي شده است. بدين ترتيب پس از كسب اطمينان از روند مدلسازي با صحت سنجي يك اتصال فولادي در نرم افزار آباكوس، يك تير U شكل فولادي مركب به ستون CFT با ورق كناري مدلسازي شده و پارامترهاي مختلفي بررسي شد. نتايج به دست آمده تحليلي نشان داد با افزايش عرض ورق ( با فرض ارتفاع يكسان) بر ميزان مقاومت، سختي، شكل پذيري و جذب انرژي افزوده شده است. با كاهش نسبت d/t ستون بر ميزان مقاومت، سختي و جذب انرژي افزوده شده است و شكل پذيري كاهش يافته است. با افزايش مقاومت فشاري بتن بر ميزان مقاومت، سختي ، شكل پذيري و جذب انرژي افزوده مي شود. نحوه آرايش پيچ ها ، قطر پيچ ها ، نسبت d/t تير و افزودن ضخامت ورق كناري تاثير زيادي بر مقاومت، سختي و شكل پذيري و جذب انرژي اتصال ندارد.