پتانسيل خوردگي ميلگرد در ملات‌هاي سرباره و پوميس قليافعال

تحقيقات پيشين نشان داده است كه به دليل چسبندگي مناسب مي‌توان از مصالح قليافعال به عنوان روكش محافظ سازه‌هاي بتني استفاده نمود و با ايجاد يك لايه سطحي مصالح قليافعال بر روي بتن، تا حد زيادي از مزاياي اين تكنولوژي جديد بهره جست. با اين حال خواص مكانيكي و دوام مصالح قليافعال هنوز كاملاً مشخص نيست. در اين مقاله به بررسي مقاومت فشاري، مقاومت چسبندگي، نفوذ آب تحت فشار و پتانسيل خوردگي نيم پيل ملات هاي قليافعال حاوي سرباره و پوميس به عنوان روكش بتن پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهد در آزمايش هاي مقاومت فشاري، مقاومت چسبندگي، نفوذ آب تحت فشار و پتانسيل خوردگي نيم پيل، عملكرد ملات هاي سرباره قليافعال مناسب‌تر از ملات‌هاي سيمان پرتلندي بوده و استفاده از هيدروكسيدپتاسيم به عنوان فعالساز و مخلوط 90 درصد سرباره و 10 درصد پوميس به عنوان ماده پايه باعث دستيابي به بيشترين مقاومت فشاري و چسبندگي و كمترين نفوذپذيري و پتانسيل خوردگي ميلگرد شده است. پتانسيل نيم پيل اوليه آزمونه‌هاي ملات قليافعال بطور متوسط 1.9 برابرِ آزمونه‌هاي سيمان پرتلندي بوده است. اين تفاوت نشان مي دهد معيارهاي ارائه شده در استاندارد ASTM C876 در خصوص ارتباط خطر خوردگي ميلگردها و ميزان پتانسيل نيم پيل براي آزمونه هاي قليافعال قابل استفاده نبوده و نياز است محدوده هاي ديگري براي مصالح قليافعال ارائه گردد. همچنين بدليل رسانايي بسيار متفاوت ملات هاي قليافعال و سيمان پرتلندي، اعمال اختلاف پتانسيل به منظور تسريع نفوذ يون هاي كلرايد و مقايسه عملكرد محصولات قليافعال با سيمان پرتلندي روش مناسبي نمي باشد. ولي اين روش براي مقايسه چندين طرح ملات قليافعال مناسب بوده و روند نتايج آن مطابق با آزمايش هاي تسريع نشده بوده است.