مطالعه آزمايشگاهي روي بتن پوزولاني با رويكرد دوام حفاظ ‌هاي بتني (نيوجرسي)

امروزه استفاده از حفاظ ‌هاي بتني به دليل داشتن مزايايي نسبت به سيستم حفاظ ‌هاي فلزي (گاردريل) از جمله قدرت مهار بالا در برابر ضربات وارده، ايمني بيشتر و طول عمرمفيد در حدود 50 سال با حداقل هزينه‌هاي ترميم و نگهداري افزايش يافته است. اين در حالي است كه در كشور ما، موانع بتني عمر كوتاهي دارند و از اين رو، ساليانه هزينه‌هاي گزافي جهت توليد و جايگزيني قطعات قديمي به راهداري‌ها، شهرداري‌ها و ساير دستگاه‌هاي اجرايي تحميل مي‌شود. در اكثر موارد، تخريب‌هاي موانع بتني در اثر تغيير حجم بتن در سنين اوليه ايجاد مي‌شود. روش اجراي ناصحيح از جمله باز كردن زودهنگام قالب‌ها، تراكم ناكافي و عدم عمل‌آوري مرطوب بتن از دلايل آغاز و گسترش تخريب‌ها مي‌باشد. از انواع آسيب‌هاي به وجود آمده در حفاظ‌هاي بتني مي‌توان به قلوه‌كن شدن، لايه لايه شدن سطح، ترك‌هاي افقي، خوردگي، شوره‌زدگي، ترك‌هاي قائم، ترك‌هاي ريز سطحي و بيرون‌پريدگي بتن اشاره نمود.در اين تحقيق، پس از انجام مطالعات آزمايشگاهي روي مصالح مصرفي، طرح مخلوط مناسبي از بتن حاوي پوزولان زئوليت، افزودني حباب‌ساز و فوق روان‌كننده با رويكرد دوام به منظور افزايش طول عمر حفاظ‌هاي بتني نيوجرسي تهيه شده است؛ كه علاوه بر توجيه اقتصادي، مانع تخريب محيط‌زيست نيز خواهد شد. در مطالعات آزمايشگاهي، رواني، دما و درصد هواي بتن تازه، و مقاومت فشاري، عمق نفوذ آب و مقاومت در برابر سيكل‌هاي ذوب و يخ بتن سخت شده مورد بررسي و آزمايش قرار گرفته است و نتايج آن‌ها ارائه شده است. همچنين، براي مغزه‌هايي از حفاظ بتني نيوجرسي موجود، تهيه شده از طرح مخلوط بتن حاوي زئوليت، مقاومت فشاري، زوال و ميزان پوسته‌شدگي مغزه‌ها در معرض مواد شيميايي يخ‌زدا در چرخه‌هاي ذوب و يخ، و عمق نفوذ آب، اندازه‌گيري شده است.