پيش‌بيني كيفيت روابط زناشويي زنان بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي و ناگويي هيجاني

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني كيفيت روابط زناشويي زنان بر اساس ويژگي هاي شخصيتي و ناگويي هيجاني اجرا شد. روش پژوهش همبستگي از نوع پيش‌بين بوده است و جامعه آماري آن شامل كليه زنان متأهل خانه‌دار شهر يزد بود كه تعداد 333 نفر به‌صورت داوطلبانه انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي ناگويي هيجاني تورنتو، سنجش صفات پنج‌گانه شخصيتي (NEO) و مقياس كيفيت زناشويي باسبي و همكاران (RDAS) صورت گرفت. جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها نيز از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون گام‌به‌گام استفاده‌شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه ويژگي هاي شخصيتي برون‌گرايي، وظيفه‌شناسي و تجربه‌پذيري به‌طور مثبت و روان آزرده خويي و ناگويي هيجاني به‌طور منفي قابليت پيش‌بيني كيفيت روابط زناشويي زنان را دارند. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ويژگي هاي شخصيتي برون‌گرايي، روان آزرده خويي، وظيفه‌شناسي، تجربه‌پذيري و ناگويي هيجاني قابليت پيش‌بيني كيفيت روابط زناشويي زنان خانه‌دار را دارند.

The present study aimed to predict the quality of women's marital relationships based on personality traits and emotional Alexithymia. The correlational research method was predictive and its statistical population included all married women who were housewives in Yazd city and 333 sample were selected voluntarily. five personality traits (NEO) and Busby et al.'s Marital Quality Scale (RDAS) were measured to collect data from the Toronto alexithymia questionnaire. In addition, pearson's correlation and stepwise regression were used to analyze the data. Based on the results, the personality traits of extroversion, conscientiousness, and openness to experience positive and irritability and emotional ataxia negatively predict the quality of women's marital relationships. Furthermore, the personality traits of extroversion, irritability, conscientiousness, openness to experience, and emotional ataxia can predict the quality of marital relationships of housewives.