طراحي بر اساس جابجايي مستقيم در قاب هاي بتن آرمه همراه جداساز لرزه اي

از دير باز براي كاهش خسارت هاي ناشي از زلزله راه كار هاي متفاوتي بيان شده است، از جمله افزايش شكل پذيري و كاهش جرم سازه. روش هاي نوين بر اساس جدا كردن سازه از پي بوده تا نيروي برش پايه ي سازه كاهش يابد .به عبارت ديگر جداسازي لرزه اي يك روش نوين براي طراحي ساختمان ها در برابر زلزله است كه مبناي آن كاهش نيروهاي وارد به سازه دراثر زمين لرزه، به جاي افزايش ظرفيت سازه براي تحمل بارهاي جانبي مي باشد. در اين مقاله قرار دادن جداساز لاستيكي با هسته سربي در رفتار سازه هاي بتن آرمه تحت اثر زلزله هاي حوزه دور مورد بررسي قرار گرفته شده است. از اين رو براي جداساز هاي لاستيكي با هسته سربي در دو نمونه سازه هاي بتني3 و 5 طبقه، دو ميرايي 10 و 15 درصد در نظر گرفته شده است. سازه هاي داراي جداساز و سازه هاي پايه ثابت در نرم افزارOpensees مدل گرديده و تحت اثر زلزله هاي دور، تحليل تاريخچه زماني روي آن ها انجام گرفته شده است. در نهايت نتايج تحليل هاي تاريخچه زماني براي طراحي به روش نيرويي و جابجايي مستقيم، قرار داده شده كه شامل، ماكزيمم دريفت طبقات، ماكزيمم برش پايه و پريود سازه ها مي باشد. نتايج بدست آمده از تحليل هاي تاريخچه زماني، نشان داده با افزايش زمان تناوب، برش پايه ها و ماكزيمم دريفت در ساختمان هاي هاي داراي جداساز طراحي شده به روش جابجايي مستقيم بيشتر از ساختمان هاي طراحي شده به روش نيرويي هستند. ساختمان هاي هاي داراي جداساز طراحي شده به روش جابحايي مستقيم داراي مقاطع با ظرفيت كمتري نسبت به ساختمان هاي طراحي شده به روش نيرويي هستند.