توسعه يك روش تركيبي براي تحليل سيستم اندركنش وسيله متحرك و پل

در اين مقاله ازيك روش تركيبي براساس روش تكرار و روش تئوري براي حل ‌مسئله اندركنش پل و وسيله متحرك استفاده شده است. روابط نيومارك و معادله ديفرانسيل مرتبه دوم حاكم بر اندركنش پل و وسيله متحرك نشان مي دهد كه هر نيروي تماسي در پل و يا وسيله هاي متحرك، با جابجايي‌هاي نقاط مشترك بين پل و وسيله متحرك رابطه خطي دارد. پارامتر هاي تشكيل دهنده اين رابطه خطي با جابجا شدن وسيله متحرك بر روي پل، تغيير مي‌كند. در روش پيشنهادي در اين مقاله، در هرگام از فرآيند حل عبور وسيله متحرك بر روي پل ابتدا با استفاده از روش تكرار آغاز مي‌شود. اگر تعداد فرآيند تكرار برابر با تعداد جابجايي هاي نقاط تماسي به‌اضافه يك شود و قبل از آن معيار همگرايي تامين نشده باشد، با استفاده از روش تئوري، رابطه خطي موجود بين نيروهاي تماسي و جابجايي هاي تماسي در وسيله متحرك و پل در آن گام زماني محاسبه مي گردد. با استفاده از رابطه‌هاي حاصله، مقدار جابجايي هاي تماسي كه هر دو معادله ديفراسيل پل و وسيله متحرك را در آن گام زماني بخصوص ارضا كنند، بدست مي آيند. مطابق نتايج بدست آمده در اين تحقيق مشاهده شد كه با استفاده از روش پيشنهادي در اين مقاله، تعداد تلاش براي بدست آوردن همگرايي در مقايسه با روش تكرار معمولي در هر گام كاهش مي يابد. نتايج نشان مي داد كه سرعت همگرايي در روش پيشنهادي بخصوص براي مقدار شاخص همگرايي دقيقتر، بيشتر است. همچنين مشاهده شد در حالت روسازي انعطاف پذير كه تغييرات نيروي تماسي در گامهاي متوالي زياد است، سرعت حل روش پيشنهادي از روش تكرار معمول بسيار بيشتر است. . افزايش سرعت در مسائلي كه تكرار حل انركنش پل و وسيله متحرك لازم است مفيد واقع مي شود.