مطالعه‏ تطبيقي تنش‌زدايي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران (مطالعه‌ي موردي ‌گفتمان‌هاي خاتمي و روحاني)

مقاله‌ حاضر به بررسي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در دو گفتمان اصلاحات  و اعتدال  مي‌پردازد. سئوال اصلي مقاله اين است كه رويكرد تنش‌زدايي در ‌گفتمان‌هاي خاتمي و روحاني چگونه بوده است؟ فرضيه‌ا‌ي كه به دنبال سئوال مذكور مطرح مي‌شود بدين قرار است: تنش‌زدايي در دو گفتمان خاتمي و روحاني حاصل نگرش واقع‌بينانه و رويكرد عمل‌گرايانه‌ي آنها به سياست خارجي بوده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه اعتقاد هر دو گفتمان بر اين بوده است كه راه حل مسائل و بحران‌هاي ايران را بايد در بهبود چهره‌ي ايران بر اساس واقعيات موجود منطقه‌اي و بين‌المللي جستجو كرد. بر همين اساس، هر دو گفتمان تلاش كردند تا در عين حفظ اصول اساسي و هويتيِ سياست خارجي ايران، بازنگري در راهبردها را در دستور كار قرار دهند. روش تحقيق در پژوهش حاضر، روش كيفي از نوع توصيفي- تحليلي است و داده‌ها از منابع كتابخانه‌اي و به شكل فيش‌برداري جمع‌آوري شده‌اند.