جايگاه مصلحت در تصميم گيري شوراي نگهبان قانون اساسي ج.ا. ايران

بحث جايگاه مصلحت نظام در تصميم گيري شوراي نگهبان از موضوعات مهم است. سوال اساسي در اين زمينه، اين است كه مصلحت نظام چه جايگاهي در تصميم‌گيري شوراي نگهبان داشته و روند تصميم‌گيري اين شورا در مورد جايگاه مصلحت نظام در خصوص مصوبات مجلس و بعنوان مثال در زمينه استرداد مجرمين چگونه بوده است؟ مقاله حاضر توصيفي تحليلي بوده و با استفاده از روش كتابخانه اي به بررسي سوال مورد اشاره پرداخته است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه شوراي نگهبان در روند تصميم گيري اساسا دو اصل رعايت اصول قانون اساسي و موازين شرعي را مبنا قرار داده است كه وظيفه ذاتي اين شورا مي باشد. و با وجود اينكه آگاهي به مقتضيات زمان و مسائل روز از ويژگي هاي فقهاي شوراي نگهبان در قانون اساسي بيان شده و اين امر مي تواند بر ضرورت توجه اين شورا به مصلحت در تصميم گيري هاي آن باشد با اين حال اختلاف مجلس كه متعهد به تصويب قوانين با توجه به مصالح كشور است و رويكرد اين شورا در عدم توجه به مصلحت در تصميم گيري هاي خود باعث تشكل مجمع تشخيص مصلحت نظام شد كه وظيفه رفع اختلاف مجلس و شوراي نگهبان بر پايه توجه به مصلحت نظام را بر عهده دارد.