مقايسه جايگاه ولي فقيه قبل و بعد از بازنگري قانون اساسي سال 1368

ولايت فقيه از اصول مهم قانون اساسي است كه با گذر زمان تغييراتي در آن رخ داده است. يكي از اين تغييرات مهم در بازنگري قانون اساسي سال 1368 به وقوع پيوسته است. هدف پژوهش حاضر مقايسه تطبيقي جايگاه ولايت فقيه قبل و بعد از بازنگري قانون اساسي است. محور عمده بررسي در واقع، تغييراتي است كه در اين اصل رخ داده است. سؤال پژوهش حاضر اين است كه دلايل تغييرات در اختيارات و جايگاه ولايت فقيه و اطلاق قيد مطلقه به آن در بازنگري قانون اساسي سال 1368 چيست؟ فرضيه پژوهش بدين ترتيب بنا شده است كه تمكيل شدن اختيارات ولي فقيه نظير اختيارات معصوم (ع)، تنظيم مطلوب تر روابط قواي سه گانه و حل معضلات نظام اسلامي كه به طرق عادي قابل حل نيستند، از جمله دلايل تغيير اصل ولايت فقيه به ولايت مطلقه فقيه است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه ولايت مطلقه فقيه در عين تقيد به قانون اساسي كه منبعث از شرع است، نيازمند اختياراتي است كه بتواند معضلات نظام اسلامي را كه همواره مي‌توانند تهديدآفرين باشند، حل نمايد. در پژوهش حاضر از روش توصيفي-تحليلي و مراجعه به مشروح مذاكرات مجلس خبرگان قانون اساسي استفاده شده است.