رويكرد انتقادي به سند برجام براساس مدل فراگفتماني هايلند (2005)

پژوهش حاضر از چارچوب نظري فراگفتماني هايلند براي تحليل تعامل ميان متن برجام و ديدگاه‌هاي مرتبط با آن پردخته شده است. مطابق با اين الگو يك متن مي‌تواند ابزارهاي فراگفتماني آن صرفاً واژه نباشد و نويسنده ممكن است از يك گروه، بند يا حتي جمله براي ابزار فراگفتماني خود استفاده كند، بخصوص اگر متن در حوزه سياست باشد از واژه فراتر رفته و جمله را در بر مي‌گيرد. سؤالي كه مطرح است اينكه نگرش هاي يقين‌نما و ترديد نما چگونه ديدگاه‌ها نسبت به برجام را به عنوان يك سند بين‌المللي تحت تأثير قرار مي‌دهد؟ يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه فراواني نگرش يقين‌نما از ابزارهاي فراگفتماني در كل پيكره بيش از ساير متغيرهاي كلامي بوده است، و همچنين يافته‌ها در دو گروه منتقدان زن و مرد از حيث فراواني ابزارهاي فراگفتماني در نقدهاي مردان بيش از زنان بوده است و به اين ترتيب رويكرد جنسيت گرا در خصوص زبان و كاربرد ان نيز تقويت مي گردد، و همچنين بيش از اين كه به طرفين سند و توافقنامه توجه شود به متن سند توجه كامل شد و با وجود اينكه نگرش يقين‌نما درصد فراواني بيشتري را به خود اختصاص داده است، اما در عمل و واقعيت نتيجه‌اي معكوس داده است. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر، تركيبي از روش كيفي و كمي است.