بررسي نقش دولت الكترونيك در سرعت عمل به كارهاي حقوقي مردم و داوري‌ها در ايران

دولت الكترونيكي استفاده از وسايل ارتباطي فن‌آوري مانند رايانه و اينترنت براي ارائه خدمات عمومي به شهروندان و ساير افراد در يك كشور يا منطقه است و فرصت‌هاي جديدي براي دسترسي مستقيم و راحتي شهروندان به دولت و همچنين ارائه خدمات دولت به طور مستقيم فراهم مي‌كند. برنامه دولت الكترونيكي به دليل عوامل سياسي، فرهنگي، اقتصادي و جمعيتي كه بايد مورد توجه قرار گيرند، ممكن است به عنوان يك مدل جهاني مورد استفاده قرار نگيرد. به ويژه در ايران كه عوامل مذهبي و فرهنگي را بايد در نظر گرفت، كه براي موفقيت در مورد دولت الكترونيكي توسط شهروندان خود درك، پذيرفته و مورد استفاده قرار گيرد و البته قانون داوري‌هاي تجاري بين‌المللي ايران در شهريور 1376 تصويب شد. سؤال اساسي اين است كه ضرورت و الزاماتي كه براي الكترونيكي شدن سيستم داوري و سرعت عمل به كارهاي حقوقي مردم در ايران وجود دارد چيست؟ و فرضيه مقاله اين است كه به منظور راه اندازي يك سيستم يكپارچه و پيگيري سريع، آسان و حفظ امنيت اطلاعات و دسترسي سريع به اسناد به حداقل رسيدن حضور فيزيكي و حذف كاغذ در پروندهها دارد تا بتوان از اين طريق به توسعه دست يافت. از جمله داوري‌هاي الكترونيكي كه در ايران مربوط به داوري‌هاي تجارت الكترونيكي است. اين مقاله با توجه به اين موارد بدنبال بررسي امكان، ماهيت و نقش دولت الكترونيك در سرعت عمل به كارهاي حقوقي مردم و داوري‌ها در ايران مي پردازد.