ارائه الگوي مشاركت سازمان‌هاي مردم نهاد در نظام سلامت ايران

مقدمه: امروزه يكي از راه‌هاي ارائه مراقبت‌هاي بهداشتي و درماني كارا و اثربخش و دستيابي به اهداف نهايي نظام‌هاي سلامت، مشاركت سازمان‌هاي مردم نهاد در بخش سلامت مي‌باشد. هدف اين مطالعه ارائه الگوي مشاركت سازمان‌هاي مردم نهاد در نظام سلامت كشور ايران بود. روش ها: مطالعه حاضر از نوع كاربردي بود كه با روش كيفي در سه مرحله متوالي، بين سال‌هاي 1400-1397 انجام شد. در مرحله اول، در دو گام مرور متون و اسناد و مصاحبه با 32 نفر از افراد شاغل در وزارت بهداشت، وزارت كشور، دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران و ايران، انجمن‌هاي علمي پزشكي و سازمان‌هاي مردم نهاد فعال در حوزه سلامت، وضعيت موجود مشاركت سازمان‌هاي مردم نهاد در نظام سلامت ايران بررسي شد. در مرحله دوم، الگوي اوليه مشاركت سازمان‌هاي مردم نهاد در نظام سلامت ايران با برگزاري هم‌انديشي خبرگان پيشنهاد شد. در مرحله سوم، پس از اجراي دو دور دلفي و رسيدن به توافق جمعي 75 درصد و بيشتر، الگوي نهايي تائيد شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه الگوي نهايي مشاركت سازمان‌هاي مردم نهاد در نظام سلامت كشور ايران داراي شش بعد اصلي سياست‌گذاري و برنامه‌ريزي، ظرفيت‌سازي و تقويت سازمان‌هاي مردم نهاد ، تأمين منابع و امكانات، سازماندهي و هماهنگي، مشاركت (اجرا)، كنترل و ارزيابي است. نتيجه‌گيري: انتظار ميرود ابعاد اصلي و مؤلفه‌هاي فرعي الگوي ارائه‌شده در اين مطالعه، بتوانند به توسعه و تقويت نقش‌آفريني كاراتر و مؤثرتر سازمان‌هاي مردم نهاد در نظام سلامت كشور ايران كمك نمايند. مشاركت بيشتر سازمان‌هاي مردم نهاد در بخش سلامت علاوه بر تسهيل مسير دستيابي به اهداف نهايي نظام سلامت، در تقويت و بهبود وضعيت سلامت آحاد مختلف مردم جامعه مؤثر مي‌باشد.