بررسي مقايسه اي اشعار فروغ فرخزاد و فريدون مشيري در رمانتيسم فردگرا و جامعه گرا

زمينه و هدف: مكتب رمانتيسم در ادبيات معاصر به دو صورت رمانتيسم فردگرا و جامعه گرا مورد توجه شاعران قرار گرفته است و اغلب شاعران گرايش به آن يافته اند. در اين مقاله اشعار فروغ فرخزاد و فريدون مشيري، كه از شاعران شاخص رمانتيسم سراي معاصر هستند، با هدف بررسي بنيانهاي فكري آنها در گرايش به رمانتيسم و بيان تفاوتها و شباهتها بصورت بررسي مقايسه اي تحليل شده است. روش مطالعه: روش تحقيق بصورت توصيفي - تحليلي است و جامعۀ آماري شامل ديوان اشعار فرخزاد و كليات شعر مشيري با عنوان «بازتاب نفس صبحدمان» است. يافته ها: هر دو شاعر شعر را با رمانتيسم فردي آغاز كرده و در دهۀ چهل به رمانتيسم جامعه گرا گراييدند و همچنان رمانتيسم فردي را نيز ادامه دادند. در زمينۀ رمانتيسم جامعه گرا، آميختگي رمانتيسم فردگرا و جامعه گرا در اشعار مشيري فراواني دارد اما در شعر فرخزاد ديده نميشود. در زمينۀ نقد جامعه، هر دو شرايط موجود جامعه را نپذيرفته و به نابسامانيها انتقاد كرده اند. فرخزاد توصيفگر جامعۀ رو به زوال است و زشتيها را برجسته تر از مشيري نشان داده است؛ درمقابل مشيري با اميد به بهبودي جامعه، با نگرش تعليمي از آن انتقاد كرده است. نتيجه گيري: فرخزاد و مشيري هر دو در پيروي از اصول مكتب رمانتيسم داراي اشتراك هستند اما بنيانهاي فكري متفاوتي دارند. فرخزاد با تجربۀ زندگي شخصي خود به رمانتيسم روي آورده اما مشيري تجربۀ خيالي و شاعرانه دارد. فرخزاد در رمانتيسم جامعه گرا شاعري اجتماعي است؛ اما مشيري به آميختگي رمانتيسم فردي و اجتماعي رسيده است. اين تفاوتها نشان‌دهندۀ وجود سبكها و گرايشهاي متفاوت به رمانتيسم در ادبيات معاصر است.