اعمال پوشش هاي كامپوزيتي Ni-P-PTFE به روش آبكاري الكتريكي و بررسي مقاومت به خوردگي و سايش آنها

نتايج تحقيقات مختلف نشان مي‌دهد كه پوششدهي يكي از راه‌هاي موثر در افزايش مقاومت به خوردگي و سايش زيرلايه‌هاي فلزي مي‌باشد. همچنين كامپوزيت كردن پوشش اعمالي با استفاده از نانوذرات مي‌تواند موجب محافظت هرجه بيشتر زيرلايه شود. در اين پژوهش با استفاده از فرايند آبكاري الكتريكي و ذرات PTFE (با غلظت‌هاي 10، 20 يا 30 گرم بر ليتر)، پوشش‌هاي Ni-P-PTFE تهيه و خواص خوردگي و سايش آنها مورد بررسي قرار گرفته و با پوشش‌هاي Ni-P مقايسه شد. با استفاده از تصاوير ميكروسكوپي الكتروني روبشي(SEM) و روش پراش انرژي اشعه ايكس (EDS) به مطالعه مورفولوژي سطح و آناليز عنصري پوشش‌هاي مذكور پرداخته و در نهايت با استفاده از تكنيك‌هاي پتانسيل مدار باز (OCP)، طيف سنجي امپدانس الكتروشيميايي (EIS) و پلاريزاسيون تافلي ميزان مقاومت به خوردگي پوشش‌هاي حاصل در محلول NaCl wt.% 3.5 مورد ارزيابي قرار گرفت. ميكرو سختي و آزمون پين روي ديسك نيز براي بررسي اثر غلظت PTFE بر روي خواص تريبولوژيكي پوشش‌ها مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از مطالعات SEM و EDS تشكيل نانوكامپوزيت‌ها را به اثبات رساندند. مطالعات الكتروشيميايي نيز نشان دادند كه پوشش‌هاي Ni-P-PTFE، در غلظت‌ g/L PTFE20 از لحاظ الكتروشيميايي بيشترين مقاومت به خوردگي را دارند. ميكروسختي نيز با افزايش ذرات PTFE در پوشش روند كاهشي داشته و به كمترين مقدار خود رسيد. با استفاده از آزمون سايش كمترين ضريب اصطكاك بدست آمده در پوشش‌هاي كامپوزيتي در غلظت 20 گرم برليتر حاصل شد كه قابليت كاربرد ذرات PTFE به عنوان يك روانكار جامد در پوشش‌هاي Ni-P را نشان مي‌دهد.