رويكرد تاريخ فرهنگي به هنر خاورميانه: (مفهوم ديگربودگي در آثار هنرمندان ايران و عرب)

هنر خاورميانه در بستر تحولات سياسي قرن 21 مورد توجه رسانه‌ها، موزه‌ها و نهادهاي هنري قرار گرفت، اما نمي‌توان هنر خاورميانه را به تاريخ سياسي تقليل داد، ؛ زيرا تاريخ فرهنگي هنر خاورميانه نيز سوي ديگري از سازوكار شكل‌گيري اين جريان هنري را نشان مي‌دهد. تاريخ فرهنگي نشان مي‌دهد كه چگونه هنرمندان اين منطقه تلاش مي‌كنند از نگاه غيريت‌ساز غرب خارج شوند. در مقالۀ حاضر اين پرسش دنبال شده است كه هنرمندان خاورميانه چگونه مي‌توانند از دوگانه‌سازي خود/ديگري يا ديگربودگي غرب در مواجهه با هنر خاورميانه فراتر روند؟ در پاسخ به اين پرسش، به اين نتيجه رسيديم كه گذار از پاردايم پست‌مدرن به ترنس‌مدرن چگونه زمينۀ عبور از دوگانه‌سازي خود/ديگري را در تجربۀ هنرمندان پديد آورده است. با تحليل محتوا و مضمون نمونه‌هايي از آثار هنرمندان منطقه، نتايج نشان مي‌دهد كه بخشي از هنرمندان معاصر با استفاده از دلالت‌هاي بومي، محلي و سنتي در آثارشان، جريان تازه‌اي را در هنر معاصر خاورميانه دنبال مي‌كنند.