خوانشي انتقادي از گزارش‌هاي تاريخيِ تغيير قرآن توسط عبدالله‌بن أبي‌سرح

براساس برخي گزارش‌هاي تاريخي، نزول برخي از آيات وحي براساس تمنا يا پيش‌بيني عبدالله‌بن أبي‌سرح بود. او هنگام كتابت وحي، گاه آيات را تغيير مي‌داد و تغييرات يادشده مورد تأييد پيامبر قرار مي‌گرفت. موضوع اين پژوهش بررسي صحت و سقم اين روايات تاريخي است. گزارش‌هاي يادشده در غالب منابع اهل سنت و به تبع آن در برخي منابع شيعه آمده است و بسياري از مستشرقان و شبهه‌افكنان براي نقد قرآن به آنها استشهاد كرده‌اند. نقد اين گزارش‌ها مي‌تواند وحيانيت الفاظ، تحريف‌ناپذيري و عدم امكان هماوردي با قرآن كريم را ثابت كند و به برخي از شبهات در حوزه‌هاي يادشده پاسخ دهد. از وجوه نوآوري مقاله، بررسي تفصيلي سندي روايات و ارائۀ پاسخ‌هايي نو و تحليلي به انگارۀ امكان دست‌اندازي عبدالله‌بن أبي‌سرح، عمربن خطاب يا معاذبن جبل به قرآن كريم است. تحقيق با  رويكرد  توصيفي- تحليلي، با مراجعه به متون كهن و بررسي سندي و دلالي گزارش‌ها انجام شده است.يافته‌ها نشان مي‌دهد اين انگاره كه جملۀ «فتبارك الله أحسن الخالقين» توسط عبدالله، عمربن خطاب يا معاذبن جبل پيشگويي شده و يا به قرآن اضافه شده، از حيث سندي و دلالي مخدوش است. عبدالله چند صباحي از نويسندگان وحي الهي بود؛ مرتد و سپس مسلمان شد، ولي هيچ‌گاه به تحدي قرآن پاسخ نگفت و تغيير و تحريف آيات توسط او امكان‌پذير نبود. گزارش‌هاي تاريخي موجود در منابع شيعه و اهل سنت مبني بر اينكه عبدالله‌بن ‌سعد هنگام نوشتن آيات به جاي «و اللَّه سميع بصير»، «سميع عليم» مي‌نوشت، يا به جاي «و الله بما تعملون خبير»، «و الله بما تعملون بصير» مي‌نوشت، همگي بدون سند معتبر و عاري از حقيقت است.