ارزيابي ميزان آمادگي براي به‌كارگيري فناوري بلاك‌چين در شركت ملي گاز ايران

سرعت خيره‌كنندۀ دستيابي به فناوري‌هاي جديد و كاهش فاصلۀ رسيدن به فناوري‌هاي نوين در سال‌هاي اخير، سبب شده است كه بسياري از سازمان‌ها به فكر استفادۀ مطلوب از اين فناوري‌ها براي عقب‌نماندن از قافلۀ رقابت سهمگين ميان خودشان برآيند. يكي از اين فناوري‌ها بلاك‌چين است. بلاك‌چين اولين‌بار در ارزهاي ديجيتال به كار برده شد؛ اما رفته‌رفته بر كاربردهاي آن افزوده شد. هدف از اين مقاله، ارزيابي ميزان آمادگي براي به‌كارگيري بلاك‌چين در شركت ملي گاز ايران بوده است. براي اين مهم، ابتدا با بررسي مطالعات پيشين و استفاده از نظرهاي خبرگان، عوامل و زيرمعيارهاي مؤثر، شناسايي و مدل مفهومي اوليۀ ارزيابي آمادگي تهيه و براي تحليل داده‌ها به‌وسيلۀ پرسشنامۀ مقايسات زوجي استفاده شده است. عوامل سازماني، فناوري، انساني و محيطي و همچنين 17 زيرمعيار شناسايي شده و پس از تأييد، در مدل نهايي قرار گرفته است. وزن‌دهي و رتبه‌بندي عوامل با روش سلسله‌مراتب فازي و آناليز توسعه‌يافتۀ چانگ انجام و وزن هر عامل و زيرمعيار تعيين شده است كه عامل سازماني بيشترين وزن و عامل محيطي كمترين وزن را به خود اختصاص دادند. همچنين زيرمعيارهاي حمايت مدير ارشد بالاترين و اندازۀ سازمان كمترين اهميت را كسب كردند. علاوه بر اين با توجه به غربال‌سازي فازي ياگر، عامل‌هاي سازماني و فناوري بيشترين آمادگي و عامل محيطي ‌كمترين آمادگي را در شركت ملي گاز ايران براي به‌كارگيري فناوري بلاك‌چين داشته‌اند.