بررسي مهرطلبي كودكان براساس نظريه‌ روانكاوي كارن ‌هورناي مطالعه موردي داستان «من‌نوكر بابا نيستم » اثر احمداكبرپور

سلامت، تربيت و موفقيت كودكان در جهان امروز از مسايل بسيار مهم در خانواده‌ها، محيط آموزشي، فرهنگي و ادبيات كودكان است كه در قالب‌هاي گوناگون از جمله داستان‌ها، انيميشن‌ها و گونه‌هاي ديگر ادبي بازتاب مي‌يابد. اهميت اين مساله موجب شد در آثار ادبي كودكان با رويكرد روانشناختي هم مورد بررسي قرار بگيرد. بدين منظور داستان‌هايي مورد مطالعه قرارگرفت؛ از ميان آن‌ها داستان «من‌نوكربابا نيستم» نوشتۀ احمد اكبرپور به جهت وضوح بازتاب اين مهم انتخاب شد. اين داستان مسائل و مشكلات زندگي فرزندي به نام داوود را روايتِ مي‌كند، كه بسياري از خصلت‌هايش در مقام شخصيت اصلي داستان منعكس‌كنندۀ شخصيت افراد مهرطلب براساس تقسيم‌بندي سه‌گانۀ كارن‌هورناي و قابل انطباق با نظريه‌ي‌روانكاوي‌شخصيت اوست. اين مقاله با روش تحليل ـ توصيفي، بر آن است تا ضمن شناخت و معرفي تعارض مهرطلبي، شخصيت اصلي اين داستان مورد بررسي قرارگيرد و زواياي شخصيتي او كه بازتابي است از ويژگي‌هاي فرد مهرطلب، تحليل شود. هدف اين مقاله بررسي ابعاد مهرطلبي و ارائه راهكاري در جهت تصعيد اين مهم است لازم است در امر مهم تربيت بدان توجه شود كه غفلت از آن عوارض و پيامدهاي ناگواري در پي خواهد داشت.