مطالعه شاخص مقاومت به آنتي‌بيوتيك در باكتري‌هاي هتروتروف و كلي‌فرم آب و رسوب رودخانه گوهررود

استفاده بي رويه از آنتي بيوتيك ها يك نگراني جهاني است چرا كه سبب ايجاد مقاومت آنتي بيوتيكي در ريزجانداران مي شود. اين پژوهش با هدف مطالعه باكتري هاي مقاوم به آنتي بيوتيك در رودخانه گوهررود انجام شد. از آب و رسوب رودخانه گوهررود در سه نقطه در طول رودخانه و در چهار فصل نمونه برداري شد. مقاومت باكتري هاي هتروتروف و كلي فرم آب و رسوب به ترتيب با كشت روي محيط NA و EMB با و بدون آنتي بيوتيك بررسي و شاخص مقاومت آنتي بيوتيكي (ARI) با تقسيم تعداد كلني ها روي پتري داراي آنتي بيوتيك بر پتري كنترل محاسبه شد. از آنتي بيوتيك هاي پركاربرد سفالكسين، جنتامايسين، داكسي سايكلين، سيپروفلوكساسين و تري متوپريم استفاده شد. قطر ناحيه بازدارندگي رشد براي باكتري ايشريشيا كولي به عنوان باكتري شاخص در محيط مولر-هينتون اندازه گيري شد. روند مقاومت باكتري هاي آب و رسوب در برابر آنتي بيوتيك ها به صورت سفالكسين جنتامايسين سيپروفلوكساسين داكسي سايكلين تري متوپريم بود. در باكتري هاي هتروتروف، ARI با عبور رودخانه از شهر افزايش يافت ولي براي كلي فرم ها در وسط شهر بيشتر بود. فصل تابستان بيشترين تاثير را بر ARI داشت به طوري كه 30.78% هتروتروف ها و 50.78% كلي فرم هاي آب در تابستان در برابر سيپروفلوكساسين و سفالكسين مقاوم بودند. باكتري ايشريشيا كولي در همه نقاط نمونه برداري به سفالكسين مقاوم بود. بنابراين، آب رودخانه گوهررود در مسير عبور از شهر رشت به ويژه در فصل تابستان، به باكتري هاي مقاوم به آنتي بيوتيك آلوده شده و اين آلودگي را به پايين دست منتقل مي كند و براي جلوگيري از ورود آلودگي به زنجيره غذايي، استفاده از آب رودخانه در آبزي پروري و آبياري در تابستان بايد مديريت شود.