عنوان مقاله :
واكاوي ديدگاه عدم جواز ترجمه حداقلي قرآن (با تأكيد بر نظريه رشيدرضا)
پديد آورندگان :
عبادي ، مهدي دانشگاه علوم پزشكي شاهرود - دانشكده پزشكي - گروه معارف اسلامي , مختاري ، محمد حوزه علميه خراسان , صادق زاده طباطبايي ، محمود دانشگاه فردوسي مشهد
كليدواژه :
ترجمهي قرآن , جواز امكان , موافقان و مخالفان ترجمه , سيدمحمد رشيدرضا
چكيده فارسي :
اين نوشتار به بررّسي نظريه‌ي جواز حدّاقلي ترجمهي قرآن كريم، از ديدگاه فريقين پرداخته است. شيعيان بر جواز ترجمهي قرآن اتّفاق نظر دارند. آنچه از ادلّه‌ي اهل سنّت برداشت مي‌شود، عدم جواز ترجمهي قرآن است. در اين پژوهش كه با استفاده از منابع كتابخانه‌اي و به روش تحليلي-توصيفي نوشته شده است، ضمن تبيين حقيقت فتواي رشيد رضا مبني بر عدم جواز ترجمه قرآن و كشف تاثير شرايط و زمان بر اين فتوا ، به دلايل و مؤيّداتي ديگر بر جواز ترجمهي قرآن كريم از سوي اهل سنّت رسيده‌ايم. همچون؛ اقدام رشيد رضا به همراه گروهي از علماء مصر بر ترجمهي قرآن، فتواي علماي دانشگاه ألأزهر مصر بر جواز ترجمهي قرآن، نظريه‌ي تفصيلي جواز و عدم جواز ترجمهي قرآن و بيان جناب زركشي مبني بر ضرورت ترجمهي قرآن در بعضي موارد. آنچه اكثر اهل‌سنّت را بر اين داشته تا با جواز ترجمهي قرآن مخالفت كنند، خلط ميان امكان وجواز ترجمهي قرآن است. پس چنانچه منظور از ترجمهي قرآن را ترجمهي حقيقي و بصورت آيينه‌ي تمام نماي قرآن بگيريم، شيعه هم قائل به چنين ترجمه‌اي نبوده ونظرش با مخالفينِ عدم امكان ترجمه (اهل سنّت) يكسان مي‌باشد. امّا ترجمهي حدّاقلي، كه براساس ضوابط باشد، مسأله‌اي است كه عقل جواز امكانش را ثابت مي‌كند و نقل حكم به جواز شرعي آن مي‌دهد.
