عنوان مقاله :
كاهش تبلور سلولز با ايجاد جهش حذفي با روش CRISPR/Cas9 در جايگاه P-CR زيرواحد CESA4 صنوبر سفيد (Populus alba L.)
پديد آورندگان :
نيري ، شهنوش دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده علوم و فناوري زيستي - گروه علوم و زيست فناوري گياهي , باغبان كهنه روز ، بهرام دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه به‌نژادي و بيوتكنولوژي گياهي , رافت ، عباس دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه علوم دامي
كليدواژه :
درجه پليمريزه شدن , ليگنوسلولز , شاخص تبلور , CRISPR , Cas9 , صنوبر سفيد
چكيده فارسي :
سلولز فراوان‌ترين هموپلي‌ساكاريد خطي در طبيعت است كه به‌علت طبيعت نيمه‌بلورين و ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي منحصربه‌فرد براي بهره‌برداري در صنايع چوب و خمير كاغذ، توليد سوخت زيستي و نانوسلولز همواره موردتوجه پژوهشگران و سرمايه‌گذاران بوده است. با اين‌حال، استحكام بالاي ديواره سلولي و تبلور بالاي سلولز همچنان از مهمترين مسايل چالش برانگيز در توليد سلولز و تجزيه آن در صنايع توليد بيواتانول و نانوسلولز هستند. در اين پژوهش، تغييرات ساختاري ديواره سلولي، محتواي تركيبات ليگنوسلولز، شاخص تبلور (CrI) و درجه پليمريزه شدن (DP) الياف سلولز ناشي از جهش حذف با روش ويرايش ژن CRISPR/Cas9 در اسيدآمينه‌هاي پرولين 435 و تريپتوفان 436 ناحيه حفاظت‌شده گياهي (P-CR) زيرواحد CESA4 در گياه صنوبر سفيد بررسي شد. بر اساس نتايج، گياه نسل T0 ويراسته ژني هموزيگوس PalCESA4P435del_W436del سالم با قابليت رشد طبيعي به دست آمد كه از نظر مساحت ديواره سلولي (21.89 درصد)، ضخامت ديواره سلولي(7.5 درصد)، محتواي سلولز (تقريباً 44 درصد) و ميزان تبلور سلولز (19.5 درصد) نسبت به گياه شاهد كاهش معني‌داري نشان داد. يافته‌هاي اين تحقيق سرآغازي براي توليد چوب‌هاي ويراسته ژني با ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي مطلوب ميكروفيبريل‌هاي سلولزي براي بهره‌برداري اقتصادي در گونه‌هاي مختلف گياهي است.
عنوان نشريه :
زيست شناسي گياهي ايران
عنوان نشريه :
زيست شناسي گياهي ايران
