عنوان مقاله :
بهبود ويژگيهاي مورفولوژيك، بيوشيميايي و پس از برداشت گل ژربرا(Gerbera jamesonii ‘Dune’) با كاربرد اسيدهيوميك و قارچ ميكوريز
پديد آورندگان :
آفرين ، هاجر دانشگاه اروميه - دانشكده كشاورزي - گروه علوم باغباني , جبارزاده ، زهره دانشگاه اروميه - دانشكده كشاورزي - گروه علوم باغباني , برين ، محسن دانشگاه اروميه - دانشكده كشاورزي - گروه علوم خاك
كليدواژه :
ژربرا , سطح برگ , عمر گلجاي , مالونديآلدئيد
چكيده فارسي :
بهمنظور بررسي اثر اسيدهيوميك و قارچ ميكوريز روي گل بريدني ژربرا رقم داني (Dune)، آزمايشي بهصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با دو فاكتور و سه تكرار در شرايط كشت هيدروپونيك اجرا شد. فاكتور اول: اسيدهيوميك در 4 غلظت صفر (شاهد)، 500، 1000 و 2000 ميليگرم بر ليتر بهصورت كاربرد در محيط كشت هيدروپونيك و فاكتور دوم: دو سطح قارچ ميكوريز (بدون ميكوريز و ميكوريزدار) بهصورت تلقيح ريشه اجرا شد. شاخصهايي مانند طول و سطح برگ، حجم ريشه، وزن تر و خشك گل، عمر گلجايي، ميزان كلروفيل a، b و كل، قند محلول و برخي صفات پس از برداشت مانند نشت يوني و ميزان مالونديآلدئيد گلبرگ اندازهگيري شدند. نتايج بهدست آمده نشان دادند كه اسيدهيوميك و قارچ ميكوريز باعث بهبود ويژگيهاي موفولوژيك و بيوشيمايي گل ژربرا شدند. با كاربرد همزمان اسيدهيوميك در غلظت 1000 ميليگرم در ليتر و قارچ ميكوريز، طول برگ و حجم ريشه، وزنتر و خشك گل و عمر گلجايي بهطور تقريبي افزايش دو برابري نسبت به شاهد نشان دادند. كاربرد اسيدهيوميك و قارچ ميكوريز، ميزان كلروفيل كل و قند محلول را بهطور قابل ملاحظهاي افزايش و نشت يوني و مالونديآلدئيد را كاهش داد.
عنوان نشريه :
زيست شناسي گياهي ايران
عنوان نشريه :
زيست شناسي گياهي ايران