مؤلفه هاي «صحنه» در ماجراي حضرت يوسف بر اساس زبان ‎شناسي شناختي

سوره يوسف از جمله سوره‏هاي جذاب و آموزندۀ قرآني است كه مي‏توان آن را از زواياي مختلف علمي، ادبي، اجتماعي و زبان‌شناختي بررسي نمود؛ از اين رو هدف پژوهشگر در اين جستار معرفي ساختار «تعبير صحنه» و ابعاد مختلف آن كه شامل زاويه ديد، شرح صحنه، ضبط صحنه و كانون توجه و تجزيه و تحليل داستان حكمت‌آميز اين اين سوره مبارك بر اساس تئوري زبان‎شناسي شناختي رونالد لنگاكر (2008) مي‎باشد. در اين تحقيق به تجزيه و تحليل اين داستان جذاب قرآني از بُعد «شرح صحنه» در اين نظريه خواهيم پرداخت. از جمله حوزه‏هايي كه علم زبان‎شناسي شناختي مي‏تواند ما را به دركي عميق و كاوش‏هاي دقيق‌تر سوق دهد، حوزه‌هايي مانند فرهنگ، آداب و رسوم، دين و پژوهش و تفحص در كتاب‏هاي آسماني مي‎باشند. روش پژوهش حاضر توصيفي_ تحليلي بوده و منابع آن مطالعات كتابخانه‎اي مي‎باشند.