طلاق ثلاث: بررسي ديدگاه مذاهب اسلامي و قوانين احوال شخصيه كشورهاي اسلامي

طلاق از جمله سنت‌هاي رايج اعراب پيش از اسلام بوده كه اسلام، پس از اصلاح اشكالات، آن را امضا كرد. جواز برخي از وجوه طلاق از قرآن، سنت رسول خدا (ص)، اجماع علما و عقل استنباط مي‌شود. از جمله طلاق‌هاي رايج «طلاق ثلاث» است. در اين شكل، مرد زن خود را در يك مجلس سه بار طلاق مي‌دهد يا به يك لفظ، سه‌طلاقه مي‌كند. از صدر اسلام، ميان اصحاب، تابعين و فقهاي مذاهب اسلامي در تأويل و تفسير آيه «الطلاقُ مرّتان» اختلاف رأي وجود داشته است؛ فقهاي همهٔ مذاهب، اجماعاً طلاق ثلاث را بدعي مي‌دانند، موضع اختلاف به تفسيرهاي مختلف از آيه‌ مذكور باز مي‌گردد. در اين نوشتار رأي مذاهب فقهي مختلف از اين آيه بررسي شده، كه در نهايت با بررسي ادله مذاهب مختلف و بيان رويكرد فقها، عمل به حكم اين بدعت و الزام به جاري‌كردن طلاق ثلاث با ديدگاه بسياري از اصحاب، تابعين و فقهاي سلف و خلف منافات دارد. همچنين، با نگاه به قوانين احوال شخصيه در كشورهاي اسلامي نشان داده شد كه حكم به وقوع طلاق ثلاث در محاكم اين كشورها منتفي شده و فقط به يك طلاق رجعي حكم داده مي‌شود.