تدوين رهنمودهايي بر بنياد پيش‌فرض‌هاي بومي و اسلامي جهت بهبود وضعيت برنامه درسي علوم تربيتي در ايران

هدف پژوهش حاضر، استخراج رهنمودهايي بر بنياد پيش‌فرض‌هاي بومي و اسلامي، به‌منظور بهبود وضعيت برنامه درسي علوم تربيتي در ايران است. روش پژوهش، تحليل مفهومي و قياس نظري بوده و به‌منظور گردآوري داده‌هاي لازم جهت نيل به اهداف پژوهش، منابع موجود و مرتبط با استفاده از برگه‌هاي فيش‌برداري و با شيوه تحليل محتواي كيفي مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته است و نتايج پژوهش منجر به استخراج پنج پيش‌فرض اساسي، شامل اصالت اقتباس در بومي‌سازي و اسلامي‌سازي علوم تربيتي، توجه به مضامين اسلامي و فرهنگ ملي در بومي‌سازي و اسلامي‌سازي، نگاه نوگرايي- بومي‌گرايي در بومي‌سازي و اسلامي‌سازي، اصالت دادن به توليد محتواي مبتني بر فرهنگ بومي و توجه به فطرت و ابعاد وجودي انسان در بومي‌سازي و اسلامي‌سازي علوم تربيتي است. بر بنياد پيش‌فرض‌هاي مطرح شده، پنج رهنمود كاربردي شامل1) بررسي انتقادي متون وارداتي و اقتباس در ترجمه آثار غربي در حوزه علوم تربيتي، 2) شناسايي و معرفي چهره‌هاي متفكرين بومي و اسلامي در تاريخ علوم تربيتي ايران، 3) استقبال از طرح‌هاي مبتكرانه بومي و اسلامي در حوزه علوم تربيتي، 4) توليد دانش بومي و اسلامي در حوزه علوم تربيتي و 5) كيفيت‌بخشي به تربيت نيروي انساني متناسب با نيازهاي بومي و اسلامي، براي بهبود برنامه درسي علوم تربيتي در ايران، استنباط و تدوين گرديد.