كرامت انسان و راه كمال او در اسلام و اديان الهي (يهوديت، مسيحيت، زرتشت)

انسان‌شناسي، پس از خداشناسي، يكي از محوري‌ترين مسئله نزد اديان بوده ؛ زيرا مبناي آفرينش جهان و فرستادن پيامبران، براي انسان و هدايت او بوده است. برخي از مسائل مهم مربوط به انسان، بررسي چگونگي شأن و راه كمال اوست كه در اين نوشتار، به روش كتابخانه­اي، به ترتيب به اين دو مهم پرداخته شده است. بررسي جايگاه انسان، بدين سبب اهميت و ضرورت دارد كه اديان بر اساس بينش خود درباره آن، مراتب تكامل معنوي او را در رسيدن به سعادت نهايي ترسيم مي‌كنند. در اسلام، انسان نه تنها از كرامت ذاتي برخوردار است، بلكه مي­تواند با تلاش در مسير خودسازي، كرامت والاتري را كسب كند. دين مسيحيت و يهوديت نيز انسان را داراي كرامت اوليه مي­داند؛ با اين تفاوت كه معتقد است، به دليل گناه اوليه، انسان از كرامت ذاتي دور مي­شود، اما به ترتيب به واسطه مرگ فديه وار مسيح و پيمان طور سينا و قوم بني اسرائيل، دوباره صاحب كرامت مي­شود. در دين زرتشت نيز ذات انسان، روحاني و داراي شأن و كرامت ويژه است. اسلام و ديگر اديان الهي در ارائه راهكارهاي دست­يابي به كمال، تا حدودي مشترك هستند كه از ميان آنها مي­توان به ايمان و عمل صالح در اسلام، پيروي از شريعت موسي (ع) در يهود، ايمان به مسيح در مسيحيت و پيروي از مراحل شش­گانه كمال در زرتشت اشاره كرد.