بهينه‌سازي فرايند جذب مالاشيت ‌سبز از محيط‌هاي آبي با استفاده از كامپوزيت مغناطيسي اسپيرولينا/كيتوزان

حضور مواد رنگ‌زاي آلي در پساب‌ها يكي‌ از نگراني‌هاي ويژه در محيط‌زيست به‌شمار مي‌رود. از‌اين‌رو تصفيه پساب‌هاي حاوي مواد رنگ‌زا براي محيط‌زيست، اهميت زيادي دارد. استفاده از جاذب‌هاي مغناطيسي روشي نوين و همچنين با كارايي زياد براي حذف مواد رنگ‌زا از محيط‌هاي آبي است. در اين پژوهش، به‌منظور حذف مالاشيت سبز از جاذبي سبز كه در ساختار آن پودر جلبك اسپيرولينا كه با بيوپليمر طبيعي كيتوزان عامل‌دار شده است، استفاده شد. جاذب سنتز شده با آناليزهاي VSM، XRD و FTIR مشخصه‌يابي شد. به‌منظور بهينه‌سازي فرايند از نرم‌افزار طراحي آزمايش‌ها و روش پاسخ سطحي در طرح مركب مركزي استفاده شد. پارامترهاي تأثيرگذار در فرايند جذب شامل pH محلول، دوز جاذب، زمان تماس و غلظت اوليه رنگ مالاشيت سبز بررسي شد. نتايج آناليز واريانس داده‌ها نشان داد كه اثرات متغيرهاي مستقل pH، دوز جاذب، غلظت اوليه، زمان انجام واكنش و همچنين اثرات مجذور متغيرهاي pH، دوز جاذب، غلظت اوليه و زمان، برهم‌كنش بين فاكتورهاي pH به غلظت اوليه، pH اوليه به زمان واكنش، برهم‌كنش غلظت اوليه به زمان و همچنين برهم‌كنش بين دوز جاذب و زمان در مدل معني‌دار هستند و همچنين پارامتر pH محلول، بيشترين تأثير را پارامترهاي عملياتي دارد. همچنين مدل هم‌دماي فروندليچ به‌منظور توصيف رفتار تعادلي فرايند جذب توانايي بيشتري دارد. كامپوزيت مغناطيسي اسپيرولينا/كيتوزان قادر به حذف بيش از 99 درصد مالاشيت سبز از محلول آبي تحت شرايط pH معادل 6/75، دوز جاذب برابر با mg/L230، غلظت اوليه رنگ 4 ميلي‌گرم در ليتر و زمان 90 دقيقه بود.