تأثير درمان يكپارچه‌شده متمركز بر شفقت و هيجان، در تعارض زناشويي زنان متأهل

يكي از عوامل آسيب‌رسان به كيفيت زناشويي تعارض زوجين است. تعارض زناشويي سبب بروز مشكلاتي در ساختار خانواده، استحكام و عدم رضايت از زندگي و درنهايت اگر توجهي به اين دو مقوله نشود سبب فروپاشي نظام خانواده مي شود. ازاين‌جهت هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير درمان يكپارچه‌شده متمركز بر شفقت و هيجان بر تعارض زناشويي زنان شهر اصفهان قرار گرفت. بدين منظور در اين پژوهش كه از نوع منفرد A-B-A بود از بين زنان متعارض مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره (تماشا و رضوي) شهر اصفهان در سال 99 سه زن كه شرايط شركت در پژوهش را داشتند به‌صورت هدفمند انتخاب شد و توسط پرسشنامه تعارض (sanaii, barati Bustani, 2009) مورد ارزيابي قرار گرفتند. پس از احراز تعارض زناشويي بالا و دريافت رضايت جهت شركت در پژوهش، ايشان در طي 3 ماه، هفته اي يك‌بار در جلسات درماني مبتني بر تلفيق درمان‌هاي متمركز بر شفقت و هيجان (محقق ساخته) به مدت 60 دقيقه به‌صورت انفرادي شركت نمودند. در اثنا اين پژوهش، افراد شركت‌كننده به‌منظور تعيين خط پايه و پيشرفت درماني قبل، حين و بعد مداخله، 12 بار به پرسشنامه مذكور پاسخ دادند. براي تحليل نتايج از شاخص توصيفي و آمار استنباطي تحليل ديداري استفاده شد. درصد بهبودي تعارض زناشويي سه زن در مرحله مداخله به ترتيب 30-31-33 درصد به دست آمد كه حكايت از تأثير درمان يكپارچه‌شده مذكور بر تعارض زناشويي زنان شركت‌كننده دارد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه درمان يكپارچه‌شده مبتني بر شفقت و هيجان، منجر به تنظيم هيجان در يك بستر معنايي شده و كاهش تعارضات زناشويي را در پي داشته است. ازاين‌جهت مي توان نتيجه گرفت كه درمان يكپارچه‌شده مذكور براي كاهش تعارض زناشويي زنان متعارض مؤثر است. ازاين‌رو پيشنهاد مي‌شود  براي بهبود كيفيت زندگي و كاهش تعارضات زناشويي زنان متعارض از اين درمان استفاده شود.