عوامل فردي و خانوادگي زمينه‌ساز سوءاستفاده جنسي در تجارب كودكان و نوجوانان

با توجه به حساسيت دوران كودكي و نوجواني، بررسي عوامل زمينه‌اي براي پيشگيري از آسيب‌هاي رواني و اجتماعي مانند آزار جنسي كودكان و نوجوانان ضروري است. اين مطالعه باهدف بررسي تجربيات زيسته كودكان و نوجوانان در مورد عوامل فردي و خانوادگي زمينه‌ساز آزار جنسي انجام شد. رويكرد پژوهش حاضر كيفي بود. استراتژي آن پديدارشناسانه بود. نمونه‌گيري هدفمند از موارد بحراني، 15 كودك و نوجوان قرباني كه مورد آزار و اذيت و آزار جنسي قرارگرفته بودند و به مركز پزشكي قانوني شهر تهران مراجعه كرده بودند، بر اساس اشباع نظري تكميل شد. فرايند جمع‌آوري داده‌ها در طول سال 1398 انجام شد ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبه نيمه ساختاريافته بود. صدا ضبط شد و محتوا به متن تبديل شد. سپس داده‌ها به‌صورت مفاهيم و مقوله ها بودند. گروه تحقيق شامل اساتيد راهنما و مشاور، اعتبار ابزار مصاحبه را تائيد كردند. همچنين، شركت‌كنندگان صحت فرآيند كدگذاري را تائيد نمودند. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه عوامل اصلي بروز آزار (1) عوامل فردي (اعتماد نابجا، رابطه با غريبه‌ها، سادگي، استرس، تنهايي، پوشش نامناسب، بي‌توجهي به توصيه‌هاي والدين و وابستگي عاطفي) بوده است؛ و (2) عوامل خانوادگي (رابطه ضعيف با والدين، جدايي والدين، سختگيري والدين، مشغله مادر، بي‌توجهي والدين، نظارت ضعيف والدين، فرار از خانه و ترس از والدين). در مقايسه نتايج با پيشينه تحقيق، مقوله‌هاي فردي و خانوادگي براي پيشگيري از عوامل زمينه‌اي آزار جنسي شناسايي شد.