ارائه الگوي برنامه درسي پرورش خودآگاهي براي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي

هدف اين پژوهش ارايه الگوي برنامه درسي پرورش خودآگاهي براي دانش آموزان دوره دوم ابتدايي با رويكرد پژوهش تركيبي (كيفي،كمي) بود. در بخش كيفي از روش استنتاجي (پيش رونده) روش تحليل فرانكنا (گزاره‌اي واقع‌نگروهنجاري) مباني خودآگاهي استنباط گرديد. با استفاده از روش مصاحبه نيمه ساختاريافته، انواع خودآگاهي و ماهيت و ويژگي‌هاي عناصر اساسي برنامه درسي (هدف، محتوا، روش تدريس و شيوه‌ي ارزشيابي) استخراج شد. اعتبار داده هاي كيفي با استفاده از معيارهاي تأييد پذيري و اطمينان پذيري تعيين شد. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي كيفي از روش كدگذاري باز، محوري و گزينشي استفاده گرديد. دربخش كمي براي تعيين اعتبارالگواز روش CVR استفاده شد. نتايج نشان داد مباني خودآگاهي شامل ارتباط نفس و بدن، تكامل و تعالي نفس، غيريت( ديگري)، غايت‌نگري، انديشه‌ورزي و خودآگاهي: فيزيكي، هيجاني، اجتماعي، معنوي، عقلاني بودند. ارتقاي شناخت فيزيكي،ارتقاي رفتارهاي هيجاني، شناخت ديگران، ارتقاي شناخت معنوي، ارتقاي استدلال به عنوان مهمترين هدف برنامه درسي خوداگاهي، رشد جسمي و جنسي، رشد عواطف و احساسات، ارتباطات اجتماعي، تفكر انتقادي به عنوان محتوي خودآگاهي، روش‌هاي گفتگو پرسشگري، ايفاي نقش، گروههاي كوچك، بارش مغزي، حل مسئله به عنوان روش‌هاي آموزش خودآگاهي و خودارزيابي، همسال‌سنجي، والدسنجي، به عنوان مهم‌ترين روش هاي ارزشيابي الگوي برنامه درسي خودآگاهي در دوره دوم ابتدايي استنتاج گرديد. ميزان اعتبار مدل نهايي از ديدگاه متخصصان (فلسفه تعليم و تربيت،روانشناسي تربيتي و برنامه ريزي درسي) 0.82بود. توجه اثربخش به مباني، مؤلفه ها، انواع و ماهيت ويژگي‌هاي عناصر برنامه درسي خودآگاهي در برنامه درسي دوره دوم ابتدايي مي‌تواند به بهبود پرورش خودآگاهي دانش آموزان كمك كند.