ارزيابي ميداني زمان تناوب اصلي ساختمان‌هاي بتن‌مسلح آسيب‌ديده و بهسازي‌شده: مطالعه موردي زلزله سر‌پل‌ذهاب

زمان تناوب اصلي ساختمان يكي از مولفه‌هاي كليدي در تعيين رفتار سازه به هنگام وقوع ارتعاشاتي مانند زلزله و همچنين تعيين برش پايه سازه به هنگام طراحي سازه جديد يا تعيين تغيير مكان هدف در زمان ارزيابي سازه موجود است. بنابراين ارائه برآوردي مناسب از زمان تناوب اصلي ساختمان مي‌تواند تاثيري چشمگير در نتايج طراحي يا ارزيابي سازه داشته باشد. به همين دليل پس از زلزله آبان ماه سال 1396 شهر سرپل ‌ذهاب با هدف تعيين زمان تناوب اصلي آزمايش ارتعاشات محيطي بر روي 22 ساختمان‌ بتن‌ مسلح (12 ساختمان آسيب ‌ديده و 10 ساختمان بهسازي ‌شده) انجام گرفت. زمان‌هاي تناوب اصلي به دست آمده با نتايج پيشنهادي حاصل از روابط تجربي آيين‌نامه‌هاي طراحي ساختمان‌ها در برابر زلزله (استاندارد 2800) ويرايش‌هاي اول و چهارم و دستورالعمل بهسازي لرزه‌اي ساختمان‌هاي موجود (نشريه 360) مقايسه شد. نتايج به دست آمده براي ساختمان‌هاي آسيب ‌ديده بتن‌ مسلح با سيستم باربر جانبي قاب خمشي نشان از تفاوت قابل ملاحظه بين دوره تناوب حاصل از آزمايشات و روابط تجربي داشت به گونه‌اي كه در ساختماني با سطح آسيب 4، دوره تناوب حاصل از ارتعاشات محيطي 2/32 برابر نتايج حاصل از روابط تجربي شد. همچنين در ساختمان‌هاي بتن‌ مسلح بهسازي ‌شده نتايج حاكي از تقريبي دست بالا تا 1/7 برابر توسط روابط تجربي آيين‌نامه‌ها بود. به همين دليل با برازش خطوطي بر نتايج به دست آمده، روابط تجربي مناسبي براي تعيين زمان تناوب ساختمان‌هاي بتن‌ مسلح آسيب ‌ديده با سيستم باربر جانبي قاب خمشي و ساختمان‌هاي بتن‌ مسلح بهسازي ‌شده (يا در حال طراحي) با ديوار برشي پيشنهاد گرديد.