بهينه‌سازي زمان فعاليت بالابر به كمك يك مدل رياضي خطي در پروژه‌هاي ساختماني مرتفع با در نظر گرفتن جريمه عدم رفع تقاضا

تحويل به موقع مصالح و تجهيزات به طبقات يك پروژه‌ي ساختماني مرتفع، يكي از چالش‌هاي اساسي مديران پروژه‌ها است. به‌ منظور حل اين چالش، براي حمل ‌و نقل عمودي مصالح، از ابزارهايي مانند بالابر و جرثقيل استفاده مي‌شود. شيوه‌ي حركت بالابر بين طبقات ساختمان به طور مستقيم روي زمان اتمام پروژه تاثيرگذار است. بنابراين ارائه يك برنامه‌ زمان‌بندي بهينه براي حمل ‌و نقل عمودي در يك پروژه بلند مرتبه‌سازي مي‌تواند منجر به استفاده مناسب از زمان و جلوگيري از ايجاد تاخير در پروژه گردد. در اين مقاله يك مدل رياضي با در نظر داشتن اولويت فعاليت در شيفت روز و همچنين برآورده‌سازي بيشترين مقدار تقاضا در دو شيفت متوالي، با هدف كمينه كردن زمان فعاليت بالابر ارائه مي‌شود. مدل پيشنهادي تلاش مي‌كند تقاضاي طبقات را تا حد امكان برآورده كند و اگر ميزان تقاضا به قدري باشد كه امكان رفع تقاضا در مدت زمان دو شيفت متوالي وجود نداشته باشد، با در نظر گرفتن جريمه، بهترين شيوه جابه‌جايي بالابر را به دست مي‌دهد. در نهايت روش پيشنهادي روي يك  نمونه داده واقعي مرتبط با يك پروژه بلند مرتبه‌سازي اعتبارسنجي شده ‌است. مدل پيشنهادي علاوه بر بررسي نمونه‌‌ي واقعي نسبت به مدل‌هاي معرفي‌ شده در پژوهش‌هاي مشابه، برنامه زمان‌بندي بهينه جابه‌جايي مصالح را براي هر شيفت كاري ارائه مي‌نمايد.