اصلاح مدل كلوين-وويت جهت شبيه‌سازي برخورد اجسام

شبيه‌سازي پديده ي برخورد بين اجسام يكي از مسائلي است كه همواره در علوم مهندسي مورد توجه بوده است. مدل هاي بسياري جهت شبيه‌سازي اين پديده توسط محققين مختلف ارائه شده است. مدل كلوين-وويت يكي از مدل هاي مطرح در اين زمينه است كه به دليل خطي بودن، مدل ساده‌اي بوده و از طرفي دقت مناسبي جهت شبيه‌سازي پديده برخورد را در بسياري از موارد دارد. يكي از نقاط ضعف در مدل اوليه كلوين-وويت ايجاد يك نيروي ضربه منفي قبل از جدا شدن دو جسم مي‌باشد كه خلاف واقعيت بوده و توضيح فيزيكي روشني براي آن وجود ندارد. البته اين نقيصه در مدل‌هاي اصلاح شده اي كه بعدها توسط محققين ديگر ارائه شد رفع گرديد. در اين تحقيق با اصلاح رابطه تخمين انرژي مستهلك شده و تعريف ضريبي به نام آلفا حين برخورد دو جسم، ضمن تنظيم انرژي مستهلك شده بين فاز برخورد و جدايش، دقت مدل كلوين-وويت نيز افزايش يافته است. در پايان توانايي مدل جديد در شبيه‌سازي پديده برخورد در تخمين انرژي مستهلك شده حين برخورد، تاريخچه زماني نيروي برخورد و مقدار بيشينه نيروي برخورد نسبت به ساير مدل‌هاي ويسكوالاستيك خطي سنجيده شده است. با استفاده از مدل كلوين-وويت جديد ارائه شده مي‌توان پديده برخورد بين دو جسم را با دقت مناسب‌تري شبيه‌سازي نمود.