بررسي تأثير بادشكن‎هاي طبيعي بر خاك‌هاي ماسه‎اي روان و تعيين نوع بادشكن بهينه با استفاده از روش (DBA) (مطالعه موردي استان سيستان و بلوچستان)

استان سيستان و بلوچستان در جنوب شرقي ايران قرار دارد و از اقليمي خشك و نامساعدي برخوردار است. به علت تغييرات زيست محيطي از جمله خشك شدن درياچه هامون و همچنين وقوع بادهاي موسوم به 120 روزه، شرايط مناسبي جهت فرسايش بادي خاك منطقه و وقوع طوفان‌هاي گرد و خاك و نيز حركت تپه ‎هاي ماسه ‎اي با سرعت زياد فراهم شده است. يكي از روش هاي جلوگيري از اين امر استفاده از بادشكن هاي طبيعي است. بادشكن ها به عنوان مانعي تعريف مي‎ شوند كه سرعت باد را كاهش داده و معمولاً در آن‌ها از پوشش‎ هاي گياهي به عنوان مانع استفاده مي‎ شود. كاركرد بادشكن‎ ها كاهش سرعت باد، تغيير جهت و زاويه باد در اطراف منطقه بادشكن است با استفاده از مكان‌يابي و احداث بادشكن‎ها تا حدود زيادي مي توان از جابه‌جايي تپه‎ هاي روان جلوگيري نمود. هدف از اين تحقيق تعيين گونه ‎هاي گياهي مناسب استان جهت احداث بادشكن طبيعي و انتخاب نمونه بهينه با استفاده از روش مبتني بر فاصله است. همچنين با بررسي‌هاي صورت گرفته ميزان كاهش سرعت باد قبل و بعد از بادشكن و فاصله مناسب احداث آن از يك منطقه خاص تعيين گرديد. در نهايت مشخص گرديد كه درختان چش و كرت، بنه، گز، تاغ و بادام‌كوهي جهت كاشت در اين منطقه گونه هاي مناسبي هستند. همچنين با استفاده از روش DBA تعيين گرديد كه درخت چش و كرت جهت احداث بادشكن از ساير گونه‎ ها بهينه‎ تر است.