بررسي تاثير حالت‌هاي مختلف كنترل رسوب بر سواحل اطراف دهانه آبگير جانبي

تامين آب مورد نياز با حداقل رسوبات از اهداف مهم در انحراف آب از رودخانه‌ها مي‌باشد كه بعضاً از سازه‌هايي با آرايش مختلف ‏جهت كنترل رسوبات به ‏آبگيرها ‏استفاده مي‌شود. موضوع مهمي كه علاوه بر كنترل رسوب بايد مورد توجه جدّي قرار گيرد، تاثير ‏اين سازه‌ها و سناريوهاي كنترل رسوب بر محيط اطراف ‏آبگيرها در ‏رودخانه‌ها شامل سواحل و محل تاسيسات جانبي در اطراف ‏دهانه آبگير مي‌باشد. در اين تحقيق به ‌طور آزمايشگاهي در يك كانال مجهز به سيستم چرخشي ‏رسوب و ‏داراي بستر متحرك ‏ناشي از حركت ديون‌ها، تاثير اين سازه‌ها شامل آستانه، آب‌شكن و صفحات مستغرق بر سواحل اطراف دهانه آبگير 90 درجه در ‏قالب چهار ‏سناريوي ‏كنترل رسوب تحت شرايط آبگيري مختلف مورد ارزيابي قرار گرفت. نظر به تغييرات بي‌وقفه رقوم بستر در اين شرايط، جهت ارزيابي دقيق آب‌شستگي در مجاورت سواحل، بعد از رسيدن بستر به تعادل ديناميكي، سري زماني آب‌شستگي براي نقاط بالا دست تا پايين دست اطراف دهانه آبگير در سواحل طرفين كانال اصلي استخراج شد و مورد پردازش قرار گرفت. نتايج نشان مي‌دهد كه در اطراف دهانه آبگير، به دليل تاثير عوامل مختلف بر جريان، رفتارهاي متفاوتي مشاهده مي‌شود. در حالي كه وجود آب‌شكن، در نسبت‌هاي آبگيري مورد تحقيق، به ‌طور متوسط باعث افزايش حدود 72 و 34 درصد به ترتيب در عمق و طول ناحيه آب‌شستگي در پايين دست دهانه آبگير مي‌شود، وجود صفحات مستغرق كاهش 37 درصدي طول ناحيه مذكور را موجب مي‌شود و در حالي كه در نسبت آبگيري0/12، افزايش حدود 66 درصد در عمق ناحيه رخ مي‌دهد ولي در نسبت آبگيري 0/18 كاهش حدود 24 درصد رقم مي‌خورد.