بررسي ايزوترم جذب رنيوم از محلول‌هاي دو جزئي با استفاده از Dowex 21K و آزمون‌هاي واجذبي به كمك محلول‌هاي قليايي

امروزه محلول‌ها و پساب‌هاي ناشي از فعاليت كارخانه‌هاي فرآوري مواد معدني و صنايع وابسته مي‌تواند يكي از مهم‌ترين منابع جهت توليد عناصر با ارزش تلقي شود كه بررسي روش استخراج و بهبود آن علاوه بر كاهش تامين نيازهاي صنايع پيشرفته و به روز مي‌تواند به عنوان يكي از روش‌هاي موثر در كنترل باطله‌ها و كاهش دغدغه‌هاي محيط زيستي تبديل شود. در اين تحقيق رفتار جذب رنيوم بر روي رزين داوكس 21K از محلول‌هاي باردار و در حضور موليبدن، در شرايط كاملا نزديك به محلول‌هاي حاوي مس حاصله از عمليات فروشويي توده‌اي، با استفاده از معادلات ايزوترميك ﻻﻧﮕﻤوير، ﻓﺮوﻧﺪﻟﯿﭻ، ﺗﻤﮑﯿﻦ و دوبنين رادشكويچ مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در شرايط جذب تك جزئي، برازش داده‌هاي به دست آمده از آزمايش‌هاي استاتيكي بر روي معادلات مذكور بيشترين انطباق را با معادله فرندليچ و در شرايط دو جزئي با مدل تعميم يافته آن دارند. بررسي تغييرات ظرفيت رزين در دو شرايط مذكور نشان داد كه به واسطه حضور جزء دوم، به دليل رقابت ايجاد شده بين يون‌هاي موجود، ظرفيت رزين تا حدود 47% كاهش پيدا مي‌كند. همچنين آزمايش‌هاي واجذبي از هفت نمونه رزين باردار شده با يون‌هاي رنيوم موليبدن با استفاده از استات آمونيوم 0/5 مولار نشان داد كه بعد از گذشت 7 ساعت بيش از 92% موليبدن از روي رزين آزاد مي‌شود در حالي كه در اين مدت ميزان واجذبي رنيوم موجود بر روي رزين بيشتر از 13% حاصل نشد.