پايش ايمني راه‌هاي برون‌شهري با استفاده از مدل‌هاي پيش‌بيني شدت تصادفات، مطالعه موردي: استان خراسان رضوي ايران

يكي از پيامدهاي منفي حمل ‌و نقل بين‌شهري شدت بالاي تصادفات ناشي از تردد با سرعت بالاي وسايل نقليه است. تصادفات با شدت بالا هزينه‌هاي سنگيني همچون مرگ ‌و مير، جراحت، خسارت‌هاي وارده به جاده، تجهيزات جاده‌اي و وسايل نقليه و همچنين عواقب مخرب رواني را در بردارد. اين مطالعه قصد دارد تا با استفاده از متغيرهاي ترافيكي كه خود قابل پيش بيني هستند، شدت تصادفات در جاده‌هاي برون‌شهري را با بهره‌گيري از مدل‌هاي خانواده لوجيت پيش بيني كند. لذا در مرحله اول داده هاي تصادفات با داده‌هاي ترافيكي به دست آمده از تردد شمارهاي موجود در راه‌ها تلفيق شده و سپس مورد تحليل و مدل‌سازي قرار مي گيرد. در تلفيق اين دو داده از سناريوهاي زماني و مكاني به نوعي استفاده مي‌شود كه بيشترين معني‌داري را براي مدل‌هاي تحليلي اين مطالعه به ارمغان آورند. مدل‌هاي لوجيت مورد استفاده در اين مطالعه شامل؛ لوجيت ترتيبي و لوجيت چندگانه مي شود. داده‌هاي مورد استفاده نيز مربوط به جاده‌هاي برون‌شهري استان خراسان رضوي است كه طي يك بازه زماني چهار ساله برداشت شده است. نتايج نشان مي دهد ضريب خوبي برازش حاصل شده براي مدل لوجيت ترتيبي0/017 و براي مدل لوجيت چندگانه 0/019 تخمين زده شده است. اين بدان معناست كه مدل لوجيت چندگانه برازش بهتري را از خود نشان داده است. در مدل لوجيت ترتيبي ارائه شده متغيرهاي مستقل ترافيكي جريان وسيله نقليه سنگين و سرعت بالاي 85 كيلومتر بر ساعت معنادار شده است. همچنين در مدل لوچيت چندگانه علاوه بر معنادار شدن متغيرهاي مستقل جريان وسيله نقليه سنگين و سرعت بالاي 85 كيلومتر بر ساعت براي شدت تصادفات جرحي و فوتي، متغير مستقل حداقل سرفاصله زماني نيز براي تصادفات با شدت خسارتي معنادار شده است.