راهبردي در تدوين استاندارد لاينر كف محل دفن پسماندهاي جامد شهري در ايران

تفاوت‌هاي اقليمي زياد در نقاط مختلف كشور و ظرفيت پايين سرمايه‌گذاري در سيستم‌هاي مديريت پسماند باعث شده است ارائة يك طرح همسان جهت لاينر كفِ محل‌هاي دفن پسماند شهري چندان واقع‌بينانه نباشد. در اين مقاله يك رويكرد نيمه‌عملكردي جهت انتخاب لاينر مناسب در اين محل‌هاي دفن ارائه شده است. از اين رويكرد در تدوين دستورالعمل ارزيابي فني و ضوابط زيست‌محيطي محل‌هاي دفن پسماند عادي و ويژه استفاده شده است. بدين منظور، شرايط مختلف اقليمي و هيدروژئولوژيكي در نظر گرفته شد. نرخ نفوذ شيرابه به ‌درون سيستم جمع‌آوري شيرابه در حالات مختلف اقليمي متناظر با بارش زياد، متوسط و كم با استفاده از نرم‌افزار HELP تعيين و به ‌عنوان پارامتر نمايندة شرايط اقليمي در نظر گرفته شد. همچنين نرخ روزانة دفن پسماند كه مبين اندازة محل‌ دفن است به ‌صورت طول محل‌ دفن در امتداد آب زيرزميني تعيين شد. سرعت آب زيرزميني، هدايت هيدروليكي خاك زيرِ محل‌ دفن و ضخامت آن نيز به ‌عنوان پارامترهاي هيدروژئولوژيكي منظور شدند. سناريوهاي تلفيقي حاصل (324 حالت) در نرم‌افزار POLLUTE تعريف و فرآيند نشت يون كلرايد از درون پنج گزينة مختلف لاينر مدل‌سازي شد. نتايج نشان داد كه هر چه اندازة محل‌ دفن بزرگتر و هدايت هيدروليكي لاية خاك طبيعي در زير محل‌ دفن بيشتر باشد، با كاهش لايه‌هاي لاينر و كاهش سرعت آب زيرزميني در آبخوان، حداكثر غلظت آلاينده‌اي كه به آبخوان مي‌رسد بيشتر و مدت زمان رسيدن به حداكثر غلظت، كمتر مي‌شود. در نهايت بر اساس نتايج مدل‌سازي، لاينر بهينه جهت هر يك از شرايط اقليمي و هيدروژئولوژيكي بررسي‌ شده، پيشنهاد شده است.