ارزيابي احتمالاتي آسيب‌پذيري لرزه‌اي قاب‌هاي خمشي بتن‌آرمه در معرض خوردگي

زلزله ها و آسيب هاي ناشي از شرايط محيط خورنده، دو عامل مهمي هستند كه عملكرد مطلوب سازه ها را در شهرهاي ساحلي خليج فارس در جنوب ايران تهديد مي كند. لحاظ نمودن هر دوي اين خطرها در آناليز و طراحي سازه ها مي‌تواند ضمن كاهش تلفات جاني، صرفه جويي هاي فراوان اقتصادي را به دنبال داشته باشد. در سال‌هاي اخير، مطالعات در زمينه ارزيابي احتمالاتي آسيب پذيري لرزه اي سازه ها رو به گسترش بوده است. در اين مقاله از رويكرد ريسك محور براي ارزيابي لرزه اي قاب هاي بتن آرمه خمشي با شكل‌پذيري متوسط كه در معرض آسيب‌هاي ناشي از خوردگي پايه كلرايدي ميلگردهاي طولي در 4 شهر بندري مهم جنوب ايران (شامل بوشهر، عسلويه، بندرعباس و چابهار) قرار دارند، استفاده گرديد. در مجموع 18 قاب خمشي بتن آرمه با تعداد طبقات متفاوت و در بازه‌هاي زماني 10 ساله پس از آغاز خوردگي، مورد تحليل ديناميكي فزاينده (IDA) قرار گرفتند. سپس با استفاده از انتگرال ريسك، احتمال فروريزش سالانه براي قاب ها در شهرهاي مورد مطالعه به دست آورده شده و مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه با گذشت زمان پس از آغاز خوردگي، احتمال فروريزش سازه ها به شدت افزايش مي‌يابند كه نشان دهنده لزوم بالاي استفاده از فرآيند ريسك محور براي ارزيابي و طراحي لرزه اي سازه هايي است كه در معرض آسيب‌هاي ناشي از محيط‌هاي مهاجم قرار دارند.