بررسي استفاده از باطله زغال سنگ در مخلوط آسفالتي و تاثير آن بر روي حساسيت رطوبتي مخلوط آسفالتي با رويكرد آزمايش‌هاي شيمي قير و مكانيكي مخلوط آسفالتي

حساسيت رطوبتي يكي از عوامل اصلي بروز بسياري از خرابي‌هاي تاثيرگذار بر عملكرد و دوام مخلوط هاي آسفالتي است. اين خرابي با ورود رطوبت (آب) به لايه روسازي رخ داده و موجب تشديد ساير خرابي‌ها از جمله شيارشدگي و شن زدگي در لايه هاي مخلوط آسفالتي مي شود. بر اين اساس در اين پژوهش به بررسي تاثير استفاده از انواع مختلف باطله زغال ‌سنگ به عنوان پسماند فرآيند استخراج (باطله جيگ و فلوتاسيون) آن بر عملكرد مخلوط آسفالتي در مواجهه با پديده حساسيت رطوبتي پرداخته شده ‌است. پس از انجام آزمايش هاي شناسايي ساختار فيزيكي و شيميايي باطله هاي زغال ‌سنگ، چهار تركيب مختلف از مخلوط آسفالتي آزمايشگاهي حاوي اين ماده تهيه گرديد. باطله هاي زغال ‌سنگ در درصدهاي يكسان به قير اضافه و آزمايش‌هاي انرژي آزاد سطحي و آزمايش طيف‌سنجي مادون قرمز بر روي قير و آزمايش كشش غيرمستقيم بر روي نمونه‌هاي آسفالتي ساخته شده با قير اصلاح شده انجام شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه استفاده از باطله زغال ‌سنگ جيگ نسبت به باطله زغال سنگ فلوتاسيون موجب افزايش مولفه قطبي قير و افزايش چسبندگي مي‌شود. همچنين نتايج به دست آمده از آزمايش كشش غيرمستقيم بهبود مقاومت در برابر خرابي رطوبتي در نتيجه استفاده از باطله زغال سنگ جيگ را نشان مي دهد.