نقش شهرهاي مرزي در توسعه ژئوپوليتيك گردشگري

امروزه يكي از عوامل مهم براي دستيابي به توسعه، نقش درآمدي توريسم و جذب گردشگر درون كشورهاست كه اين مهم همواره در گرو داشتن فضاي ملي و سرزميني منسجم و شهرهايي با كاركرد بهينه است. موفقيت در زمينه توريسم، در گروِ داشتن آثار تاريخي و ديدني، شهرهاي زيبا و توسعه يافته، مردمان با فرهنگ و دانش و آگاهي بالا، دولتمردان عاري از القاي تفكرات شخصي، نظام برنامه ريزي كارامد و ... است. در اين ميان مي توان گفت كه نقش شهرها در جذب گردشگر درجات بالاتري را دارا مي باشند. شهرهاي مرزي به دليل داشتن نقش امنيتي و دروازه ورود كالا و انسان، مي توانند در جذب گردشگر، موفق عمل كنند. ايجاد بازارچه هاي مرزي، وجود رودخانه و عوامل طبيعي، وجود بناهاي تاريخي مانند قلعه و يا نوع مرز در اين گونه شهرها، از عوامل جذب توريسم به شمار مي روند. اين مقاله به روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانه اي و سايت هاي اينترنتي، به دنبال بررسي نقش و جايگاه شهرهاي مرزي در توسعه ژئوپوليتيك گردشگري و جذب گردشگر است. سؤال اصلي اين مقاله اين است كه: آيا شهرهاي مرزي با استفاده از ژئوپوليتيك گردشگري مي توانند در جذب توريسم و توسعه گردشگري موفق باشند؟ نتايج نشان مي دهند كه شهرهاي مرزي با توجه به موقعيتشان، توانايي توسعه ژئوپوليتيك گردشگري و در جذب گردشگر، قابليت بالايي را دارند.