تبيين رابطه مفاهيم حس امنيت بانوان و حس تعلق به مكان در بافت تاريخي شهري نمونه موردي: (محله جو باره شهر اصفهان)

توجه به مفهوم امنيت شهروندان (به‌ويژه بانوان) و روش هاي ارتقا آن به‌عنوان يكي از اولويت‌هاي اساسي در فضاهاي شهري محسوب مي شود. به همين دليل در فرايند برنامه ريزي شهري، ارتقا احساس امنيت در محيط هاي شهري به‌ويژه در بافت هاي تاريخي از مهم ترين اهداف در زندگي شهري بوده است. هدف اصلي از انجام اين تحقيق شناسايي مؤلفه هاي ايجاد حس تعلق به مكان، به‌مثابه يكي از مهم‌ترين محدوده‌هاي بافت تاريخي شهري، براي ايجاد امنيت به‌ويژه در ميان بانوان در محله جو باره اصفهان است. روش تحقيق از نوع پژوهش هاي كيفي - كمي و طرح تحقيق به‌صورت تركيبي (روش تحليل محتوا و روش پيمايش) و در پي پاسخ به سؤال پژوهش مبني بر اينكه، چگونه پارامترهاي امنيت و حس تعلق به مكان بر امنيت بانوان در محله جو باره اصفهان تأثيرگذار است؟ فرضيه پژوهش بر معناداري رابطه بين امنيت و حس تعلق به مكان كه در نهايت منجر به امنيت بانوان در بافت تاريخي مي گردد تأكيد مي كند. نتايج تحقيق نشان مي دهد، توجه به پارامترهاي ارتقا حس امنيت بانوان (جنسيت، كنترل و نوع بافت) و پارامترهاي ارتقا حس تعلق به مكان (مالكيت، سابقه سكونت و خاطره انگيزي) به‌عنوان پارامترهاي اصلي اين پژوهش كه داراي رابطه دوسويه هستند در جهت راهكارهاي راهبردي در بافت تاريخي جو باره اصفهان به طراحان و معماران باهدف بالابردن امنيت بانوان و حس تعلق به مكان  پيشنهاد گرديد.  فضاهاي امن شهري براي زنان با متغيرهاي بيان‌شدة حس تعلق به مكان و احساس امنيت رابطه معناداري دارد و بيشترين ميزان همبستگي مربوط به كنترل طبيعي به دست آمد و كمترين آن براي جنسيت نشان‌داده‌شده است.