ارزيابي آسيب‌پذيري لرزه‌اي و توسعه توابع خسارت براي ساختمان‌هاي فولادي با اتصالات خورجيني به روش طيف ظرفيت (CSM)

اين مقاله به توسعه توابع خسارت و ارزيابي آسيب‌پذيري ساختمان‌هاي فولادي با اتصالات خورجيني متداول در ايران مي‌پردازد. براي اين منظور، گونه‌هاي مختلفي از اين سيستم شامل قاب‌هاي با سيستم باربر جانبي متشكل از مهاربند همگرا، قاب‌هاي داراي ميان‌قاب بنايي به‌تنهايي و تركيبي از هر دو نوع، در تعداد طبقات 3 و 5 طبقه انتخاب و مطالعه گرديد. توسعه توابع شكست بر اساس مدل توسعه يافته به روش تخمين خسارت مبتني بر طيف ظرفيت معرفي شده در مدارك HAZUS انجام گرفته است كه مي‌تواند در مطالعات مهندسي ريسك ساير ساختمان‌هاي كشور با اطمينان كافي مورد استفاده قرار گيرد. نتايج بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه احتمال تجاوز از سطوح عملكردي و خسارت LS، IO و CP در سازه‌هاي 3 طبقه با سيستم باربر جانبي تركيب مهاربند و ميان قاب، تحت زلزله‌ با دوره بازگشت 2475 سال، به ترتيب برابر 87، 70 و 56 درصد و با دوره بازگشت 475 سال به ترتيب 50، 23 و 12 درصد مي‌باشد. اين مقادير براي سازه‌هاي 5 طبقه به ترتيب 96، 81 و 67 درصد براي زلزله با دوره بازگشت 2475 سال و 64، 29 و 16 درصد براي زلزله با دوره بازگشت 475 سال به دست آمده است. با توجه به اين مقادير، به نظر مي‌رسد بهسازي لرزه‌اي اين سازه‌ها در شهر تهران بسيار ضروري مي‌باشد.