سنجش و ارزيابي مديريت پايدار جنگل‌هاي زاگرس مياني (مورد مطالعه: استان ايلام)

جنگل به عنوان يكي از منابع تجديد شونده نقش مهم و بستر مناسبي را براي فعاليت‌هاي اجتماعي و اقتصادي ايفا مي كند. در اين زمينه شناسايي عوامل موثر در توسعه پايدار جنگل و شناخت شاخص‌ها و معيار‌هاي مديريتي اين عرصه طبيعي و توجه به كاستي‌ها و تقويت توانايي‌ها يكي از ضروريات حال حاضر است، از اين رو اين پژوهش تلاش دارد تا ميزان و سنجش مديريت توسعه پايدار جنگل را بر اساس الگوي fmu با 6 شاخص و 48 معيار و در قالب پارادايم sfm در جنگل‌هاي استان ايلام، سطح مديريتي توسعه پايدار جنگل را مشخص سازد. جامعه آماري در اين پژوهش كارشناسان و متخصصان اداره منابع طبيعي بخصوص در بخش جنگلداري در استان ايلام مي باشند و حجم نمونه از طريق روش گلوله برفي 15 نفر از كارشناسان نخبه حوزه جنگلداري در اداره منابع طبيعي وآبخيز داري شهرستان‌هاي استان ايلام مشخص گرديد. نتايج نشان مي دهند كه از 6 شاخص اصلي مورد سنجش، شاخص‌هاي مديريتي آب و خاك با 71.5 درصد و شاخص‌هاي قوانين و تشكيلات با 60.37 درصد در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارند. شاخص‌هاي تنوع زيستي با 47.38 در سطح متوسط و شاخص اقتصادي - اجتماعي با 39.33 درصد، شاخص اكوسيستم با 38.92 درصد و شاخص مشاركت ذي نفعان با 30.6 درصد در سطح ضعيف قرار دارند كه بر اساس نمودار سنجش و پايداري sfm كه با ملاحضات انساني و طبيعي صورت مي گيرد عملكرد مديريتي در بحث شاخص طبيعي 49.7 درصد و عملكرد شاخص انساني در مديريت جنگل‌هاي منطقه 43.5 درصد مي باشد كه اين بيان كننده ميزان دستيابي به اهداف مديريتي توسعه پايدار در حد متوسط را نشان مي دهد.