تحليل معنايي برخي افعال لُري ممسني بر مبناي رويكرد معني‌ شناسي قالب ‌بنياد

معناشناسيِ قالبي را اولين‌بار چارلز فيلمور (۱۹۸۲م.) مطرح كرد. اين نظريه مدّعي است كه معاني واژه‌ها، در نظامي از دانش جاي دارد كه ريشۀ آن در تجربۀ اجتماعي و فرهنگي بشر واقع شده است. اصطلاح قالب به‌مثابۀ شيوه‌اي جهت تحليل‌هاي معنايي زبان طبيعي است. «افعال» به‌عنوان مهم‌ترين سازه‌هاي زباني در بيشتر حالاتِ يك رويداد حضور دارند و نقش مهمي در تغيير معنايي بر عهده ‌گرفته‌اند. هدف از اين پژوهش، ارزيابي ميزان كارايي اين نظريه در گونۀ لري ممسني و ارائۀ قالب‌هاي معنايي برخي افعال در اين‌گونه است. در اين پژوهش، ۳۲ فعل از ميان 336 فعلِ جمع‌آوري‌شده در لري ممسني، با روش توصيفي - تحليلي بررسي شده است. با ارائۀ قالب‌هاي معنايي اين افعال، يافته‌ها حاكي از آن‌اند كه ميان قالب‌هاي معنايي اين افعال با قالب‌هاي معنايي افعال متناظر آن در زبان فارسي معيار، تفاوت فاحشي وجود دارد. تصور بر آن است كه ريشۀ اين تمايزات، از تجربيات نهفتۀ فردي و اجتماعي جوامع نشئت مي‌گيرند. اين افعال، در محدودۀ كاربردشان، از خوانش‌هاي معنايي بيشتري در مقايسه با فارسي معيار برخوردارند و بر مفاهيم بيشتري دلالت مي‌كنند؛ به‌عبارت‌ديگر، معناي اين افعال در زبان فارسي معيار، در گذر زمان دچار تحوّل معنايي شده و از مؤلّفه‌هاي معنايي‌شان كاسته شده است.