اندازه گيري تركيبات شيميايي، پارامترهاي تجزيه پذيري و توليدگاز ماده حاصل از تبديل زيستي ضايعات سيب‌زميني توسط ميكروارگانسيم‌هاي شكمبه‌اي با مكمل‌سازي سطوح مختلف نيتروژن غيرپروتئيني آهسته رهش

زمينه مطالعاتي: ضايعات سيب‌زميني محصول شرايط نامناسب محيطي، برداشت نامناسب، تغييرات فيزيولوژيكي، آسيب توسط حشرات و آفت وغيره است. ضايعات تازه سيب‌زميني يك سوبستراي ايده‌آل براي توليدات بيوهيدروژن بوده و طي روند تخمير ساده با به كار بردن مايع شكمبه صاف شده (ميكروارگانسيم‌هاي مايع شكمبه) حاصل از ضايعات كشتارگاهي و اضافه كردن منبعي از نيتروژن غير پروتئيني آهسته رهش، مي‌تواند يك محصول فرعي با ارزش پروتئينه مورد استفاده قرار گيرد. هدف: اين مطالعه در دو بخش كه بخش اول توليد ماده زيستي با استفاده از پتانسيل ميكروارگانسيم‌هاي مايع شكمبه به همراه منبع نيتروژن غيرپروتئيني آهسته رهش براي تبديل زيستي ضايعات سيب‌زميني بوده وبخش دوم آزمايش‌ها روند توليد گاز، قابليت هضم پروتئين خام و كل دستگاه گوارش بخش جامد حاصل از محيط كشت تخميري به روش آزمايشگاهي تلي و تري اصلاح شده (هولدن) را مورد ارزيابي قرار داد. روش كار: مايع شكمبه از كشتارگاه تهيه‌شده و پس از صاف كردن با مقدار ثابت 400 ميلي‌ليترعاري از بافر به ضايعات سيب زميني با مقدار ثابت 200 گرم همراه با سطوح مختلف (1.5، 3 و 4.5) گرم نيتروژن از منبع نيتروژن غيرپروتئيني آهسته رهش داخل مخزن‌هاي 2 ليتري دستگاه Daisy در چهار تكرار اضافه شده و به مدت 24 ساعت در دماي 39 درجه سلسيوس انكوبه شد. بعد از اتمام انكوباسيون pH محتويات اندازه گيري وجهت جداسازي بخش جامد از مايع ،محتويات توسط توري چهارلايه صاف گرديد. داده‌ها در طرح كاملاً تصادفي مورد آناليز قرار گرفت. نتايج: عصاره اتري و الياف نامحلول در شوينده خنثي ماده حاصل شده در سطح 1.5 گرم نيتروژن غيرپروتئيني آهسته رهش بالاترين ميزان را نشان داد. ميزان پروتئين بخش جامد حاصل از انكوباسيون در گروه‌هاي آزمايشي به طور معني داري (0.05 p) بيشتر از گروه كنترل بود و بيشترين ميزان مربوط به سطح 3 گرم نيتروژن از منبع نيتروژن غير پروتئيني آهسته رهش (27.23%) بود. در حضور ميكروارگانسيم‌هاي شكمبه پس از تخمير، ضايعات سيب‌زميني همراه با 1.5 گرم نيتروژن از منبع نيتروژن غيرپروتئيني آهسته رهش بيشترين تجزيه پذيري (81.33%) را طي 24 ساعت انكوباسيون داشت (0.05 p). pH محيط كشت تخميري گروه‌هاي آزمايشي از 4.60 گروه ضايعات سيب‌زميني بهمراه ميكروارگانسيم‌هاي شكمبه تا 7.43 سطح 4.5 گرم نيتروژن از منبع نيتروزا نوسان داشت (0.05 p). نتيجه‌گيري نهايي: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، ميكروارگانسيم‌هاي مايع شكمبه به همراه يك منبع نيتروژن غير پروتئيني مي‌تواند در تبديل زيستي ضايعات سيب‌زميني جهت افزايش ارزش غذايي و توليدماده خوراكي جديد پروتئيني مورد استفاده قرار گيرد.