نقش راهبردهاي پيشگيرانه فرهنگي، اجتماعي و جرم شناختي در ميزان كنترل خشونت ورزشي در بين هواداران فوتبال

زمينه و هدف: خشونت ورزشي به عنوان يك پديده ناهنجار مساله درجه اول بسياري از جوامع شده است و اين خشونت مانند هر كج‌رفتاري در جامعه به عنوان نوعي از انحراف هنجاري مورد توجه است. هنگامي كه فعاليت‌هاي ورزشي با خشونت همراه مي‌شوند؛ نگراني در مورد اثرات اين خشونت بر جامعه به ويژه بر كودكان و نوجوانان طرفدار ورزش بيشتر مي‌شود؛ چراكه الگوپذيري از ورزشكاران مي تواند منجر به الگوپذيري نامناسب آنان نيز شود. بر همين اساس پيشگيري از خشونت ورزشي در بين هواداران فوتبال مي‌تواند در حل مشكلات ناشي از آن مفيد باشد.روش: اين پژوهش با روش پيمايشي در بين نوجوانان و جوانان 15 تا 25 ساله شهر تهران انجام شده است. نمونه آماري بر اساس جدول حجم نمونه لين به تعداد 384 نفر برآورد شده است و با استفاده از پشتوانه نظري موجود، پرسشنامه پژوهش به صورت محقق ساخته اطلاعات مورد نياز را گردآوري كرده و پس از ورود داده‌ها به كامپيوتر آنها را مورد تجزيه و تحليل آماري در بخش توصيفي و استنباطي قرار داده است.يافته‌ها و نتايج: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داده‌ كه عوامل تاثيرگذاري مانند متغيرهاي راهبردهاي پيشگيرانه فرهنگي، اجتماعي و جرم شناختي بر كنترل خشونت ورزشي اثر گذارند. در همين ارتباط، راهبردهاي پيشگيرانه فرهنگي با ضريب(0/67)نشان داده كه اثري مثبت و معناداري بر كنترل خشونت ورزشي دارند. راهبردهاي پيشگيرانه اجتماعي نيز با ضريب(0/51)نشان داده كه اثري مثبت و معناداري بر كنترل خشونت ورزشي دارند و نهايتاً، راهبردهاي پيشگيرانه جرم شناختي با ضريب(0/30)نشان داده كه اثري مثبت و معناداري بر كنترل خشونت ورزشي دارند. ورزش فوتبال با وجود طرفداران زياد و فراگيري آن در جامعه همواره با خشونت هايي همراه بوده و براي پيشگيري از افزايش و يا بروز اين خشونت ها لازم است كه راهبردهاي اجتماعي، فرهنگي و حقوقي مورد توجه قرار گيرند.