انتخاب تركيبي و توجه محدود

مدل‌هاي انتخاب تركيبي مبتني بر اين فرضِ ضمني است كه افراد حين انتخاب، تمام تركيبات ممكن را از ميان گزينه‌هاي موجود در يك سبد در نظر مي‌گيرند. پس در اين مدل‌ها، تركيبِ انتخاب‎شده از هر سبد، به مثابۀ تركيب ارجح تلقي مي‌شود. با وجود اين، در دنياي واقعي به دليل توجه محدود، افراد قادر به در نظر گرفتن همه تركيبات ممكن نيستند، بنابراين انتخاب آن‌ها لزوماً به معناي انتخاب تركيب ارجح نيست. در اين پژوهش، مدلي ارائه مي‌دهيم كه بتواند اين قبيل رفتارهاي انتخاب را توضيح دهد. پس از ارائه مدل، ترجيحاتِ آشكارشده از طريق انتخاب‌ها را بررسي مي‌كنيم و توضيح مي‌دهيم كه چگونه مي‌توان ترجيحات افراد را در شرايط جديد از طريق انتخاب‌هاي آن‌ها استنباط كرد. در نهايت، به منظور آزمون‌پذير بودن مدل، اصلِ‌ مشخص‌كنندۀ مدل را بيان مي‌كنيم و نشان مي‌دهيم كه اين اصل‌ معادل با مدلِ ارائه‎شده است.