ارزيابي توابع توليد درجه 3، لگاريتمي و تابع نمايي در رژيم‌هاي مختلف آبي براي گندم زمستانه و جو

مقدمه: توابع توليد نسبت به آب نشان دهنده افزايش يا كاهش مقدار محصول به ازاء آب مصرفي (تبخير-تعرق) گياه مي باشد. براي ارزيابي توابع توليد گندم و جو، روش هاي خطي و درجه 2 در تحقيق هاي بسياري استفاده شده است. از طرفي با توجه به اينكه در بعضي از محصولات كشاورزي ممكن است روابط ذكر شده از همبستگي قابل قبولي برخوردار نباشند لذا در سناريوهاي مختلف آبياري 50، 60، 70، 80 و 90 درصد كم آبياري، از روش هاي درجه 3، لگاريتمي و نمايي استفاده شده است. روش : در اين تحقيق داده هاي مزرعه اي با داده هاي حاصل از معادلات مورد بحث، مورد ارزيابي و اعتبارسنجي قرار گرفتند. به منظور ارزيابي توابع پيشنهادي، با استفاده از داده هاي اندازه گيري در تمام سناريوهاي فوق از نمايه هاي آماري ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE)، مجذور ميانگين مربعات خطاي نرمال شده (NRMES)، ميانگين خطاي مطلق (MAE) و شاخص ويلموت (d) و همچنين آزمون F در تمام سناريوهاي آبياري استفاده گرديد.  يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد مقادير تمامي آماره هاي ارزيابي براي هر دو محصول گندم زمستانه و جو در محدوده مجاز بوده كه نشان از مناسب بودن و قابل قبول بودن معادلات مي باشند. تمامي توابع براي هر دو محصول با سطح معني دار 5 درصد قابل قبول و معني دار بودند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين تحقيق در پيش بيني عمق آب آبياري نسبت به عملكرد گندم زمستانه و جو، مي توان گفت توابع درجه 3 پيش بيني دقيق تري نسبت به توابع لگاريتمي و نمايي در هر دو محصول گندم زمستانه و جو در منطقه نمونه مورد مطالعه دارد و در نهايت تابع درجه 3 نسبت به ساير توابع در اولويت پيشنهاد قرار مي گيرد.